تبلیغات
آپلود عکس
مشخصات اژدر حوت

موشک حوت، یک موشک یا اژدر دارای پیشرانه راکتی سطح به دریا و زیرآبی تولید ایران است که نخستین بار در ررزمایش پیامبر اعظم بهار سال ۱۳۸۵ آزمایش شد. چنین موشکی قادر به سوراخ کردن بدنه اغلب کشتی‌های جنگی آمریکایی است و نیروی دریایی آمریکا راهکار دفاعی چندانی برای دفاع در مقابل چنین جنگ افزاری ندارد. تصاویر این موشک شباهت قابل توجهی را با موشک VA-111 Shkval نشان می‌دهد که روسیه در سال ۱۹۹۵ آن را طراحی کرد. به همین دلیل بحث‌هایی در مورد احتمال خرید آن از روسیه یا قرقیزستان (جایی که کارخانه تولید این موشک در آن واقع است) مطرح شده است. ریچارد فیشر از قول منابع تایوانی نوشته که چین توانایی مهندسی معکوس برخی از انواع VA-111 را دارد و در نتیجه احتمال دارد منبع تکنولوژیکی حوت از طریق چین فراهم شده باشد.

اژدر حوت

حوت در واقع یک موشک است نه یک اژدر که با توليد حبابهاي بخار كه از نوك دماغه و پوسته خود خارج مي كند لايه اي از گاز در اطراف خود شكل مي دهد و بدين ترتيب خود را از تماس مستقيم با آب و پساي قابل ملاحظه ناشي از آن دور مي كند.

موشك ايراني " حوت " يكي از سريع ترين موشك هاي رادارگريز آبي جهان است كهمعادل 100 متر در ثانيه سرعت دارد كه حدود 3 برابر بيشتر از آن موشكي سرعت دارد كهآمريكايي ها از داشتن آن به خود مي بالند.

 

فناوري ساخت چنين موشكي فقط در اختيار ايران و روسيه (موشک اشکوال) است و به حتم در صورت پرتاب 2 عدد از اين موشك ها  ناوهای  آمريكايي حاضر در خلیج فارس  بدون داشتن راه فراري ضربه اي سخت و مهلك متحمل خواهند شد.

ادموند پوپ کارشناس اطلاعاتی نیروی دریایی هم اعلام کرد که این موشک عینا مشابه طراح روس‌ها نیست اما روسها در طراحی آن مشارکت داشته‌اند. وی گفته که در اواخر دهه ۱۹۹۹ از طریق مقامات دولتی روسیه از همکاری آنها در این پروژه مطلع شده است. مقامات ایرانی آن را سریعترین اژدر دنیا خوانده‌اند و به گفته علی فدوی جانشین فرمانده سپاه پاسداران این موشک می‌تواند به سرعت ۲۲۳ مایل در ساعت برسد. امکان نصب کلاهک هسته‌ای بر روی برخی انواع Shkval وجود دارد اما مقامات ایرانی در مورد این که آیا می‌توان از حوت برای شلیک بمب هسته‌ای استفاده کرد یا خیر چیزی نگفته‌اند.

 

 

همچنين "حوت" علاوه بر پرسرعت و ترسناك بودن توانسته اين ويژگي را داشته باشد كه با بهينه سازي مناسب (كه به همت سپاه پاسداران صورت گرفته است ) دقيقتر از موشك مشابه روسي  هدف مورد نظر را ارزيابي كند.

موشك انداز های این موشك كاملا رادارگریز بوده و از دید رادارهای دشمن مخفی می مانند .

در سال 1385 و در رزمایش پیامبر اعظم (ص )3 با آزمایش " حوت " حیرت بیش از بیش جامعه جهانی از قدرت بلامنازع این موشک رقم خورد .

 

اژدر حوت

در این رزمایش،اژدری با سرعت 100 متر بر ثانیه(360 کیلومتر در ساعت) ازمایش شد كه این موشك با تولید حبابهای بخار كهاز نوك دماغه و پوسته خود خارج می كند لایه ای از گاز در اطراف خود شكل می دهد وبدین ترتیب خود را از تماس مستقیم با آب و پسای قابل ملاحظه ناشی از آن دور میكند، این اژدربه طور کامل در ایران صنعتی شده و تولید بومی آن 100% است.

 

هر چند به دليل اينکه اين موشك از هدايت پدافند غيرعامل بهره مي برد و از توضيحو تشريح در خصوص آن خودداري ميكنیم ولي همين قدر كافي است كه بگویيمسرعت متوسط "حوت" 4 برابر اژدر معمولي زير دريايي است.

این موشك قابلیت پرتاب از روی شناورو یا زیردریایی در عمق 100 متری را دارد و با سرعت حدود 50 نات (93 كیلومتر برساعت) كپسول پرتاب خود را ترك می كند و با فرو رفتن در آب و رسیدن به عمق مناسب،موتور خود را روشن كرده و به سمت هدف راهی می شود.

 

اژدر حوت

حالا این اصل را در نظر گرفته می شود کهشناورهای متوسط و بزرگتر از متوسط هیچ شانسی برای فرار از اژدر حوتندارند. بنابراین با شلیک دو اژدر حوت( درقسمت بالااشاره شد) و باصرف هزینه 2 میلیون دلار می توان به آمریکاچهار میلیارد و پانصد میلیون دلار ضرر بزنیم یعنی 900 برابر. البته هر ناوهواپیما بر در اطراف خود همیشه چندین کشتی جهت پشتیبانیتدارکاتی و نظامی و دفاعی دارد. با غرق شدن یک ناو هواپیما بر تمام ناوگان پشتیبانی آن آسیب پذیر می شوند و این یعنی همان بلایی کهنیروی دریایی ما در جنگ هشت ساله بر سر نیروی دریایی عراق آورد.


منبع:http://irartesh.ir



:: موضوعات مرتبط: اژدر , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات اژدر حوت ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
نویسنده : admin
تاریخ : پنج شنبه 11 تير 1394
معرفی اژدر آمریکایی Mark 48

معرفی اژدر آمریکایی Mark 48
                            
اژدر Mark 48 اژدری است پرسرعت که جهت شلیک شدن از زیردریایی‌های سنگین طراحی شده و توانایی هدف قرار دادن زیردریایی‌های اتمی و یا شناورهای پیشرفته را داراست.
این اژدر در اواخر سال 1960 و در طول جنگ سرد برای مقابله با زیردریایی‌های شوروی طراحی شد؛ و از سال 1972 جایگزین اژدرهای Mk-37 و Mk-14 در نیروی دریایی ایالات متحده شده است. با روی کارآمدن زیردریایی‌های جدید کلاس آلغای شوروی برنامه‌ای جهت ارتقای اژدر تحت عنوان ADCAP انجام شد که توانایی‌های جدیدی به اژدر می‌داد. آزمایش‌هایی جهت سنجش توانایی‌های جدید اژدر از جمله سیستم الکترونیکی آن صورت گرفت؛ نوع جدید اژدر Mk-48 Mod 4 نام گرفت و در سال 1985 ساخت آن شروع شد و در سال 1988 به طور رسمی به کارگرفته شد. از آن زمان تا کنون توانایی‌های گوناگونی به اژدر داده‌شده‌است و موجب ساخت اژدرهای Mk-48 Mod 6 و mod 7 شده که آخرین آن در سال 2008 آزمایش شد.
اژدر Mk-48 جهت شلیک از مقر اژدر زیردریایی طراحی شده است و زیردریایی‌های ایالات متحده از جمله زیردریایی‌های کلاس Ohio، Seawolf، Los Angeles، Virginia مجهز به این اژدر می باشند. این اژدر همچنین در زیردریایی‌های کانادا، استرالیا و هلند نیز مورد استفاده قرار گرفته‌است.
اژدرهای Mk-48 و Mk-48 ADCAP را می‌توان از طریق تجهیزات مخابراتی نصب‌شده بر روی آنها هدایت کرد. همچنین این اژدرها به گونه‌ای طراحی‌شده‌اند که بتوانند به صورت خودکار هدف را شناسایی و مورد اصابت قرار دهند. نحوه‌ی عملکرد اژدر به این گونه‌است که وقتی به سمت هدف شناور شلیک می‌شود به طرف Keel کشتی(کیل عبارت است از صفحه‌ای فلزی و مستحکم که به صورت عمودی و یا افقی در کف کشتی قرار دارد و وظیفه آن حفظ ساختار شناور است.) حرکت می‌کند و پس از برخورد به آن منفجر شده و کیل (که ستون فقرات شناور محسوب می‌شود) را به دو نیم تقسیم می‌کند که این باعث نابودی ساختار شناور می‌شود؛ همچنین اژدر این توانایی را دارد که در صورت عدم اصابت به هدف دور بزند و مجددا به سمت هدف حرکت کند.
                             

مشخصات:
کاربرد: اژدر سنگین جهت استفاده توسط زیردریایی‌ها
شرکت‌های سازنده:
Mk-48: شرکت Gould
Mk-48 ADCAP: شرکت Hughes Aircraft در حال حاضر Raytheon
نیروی محرکه: پمپ جت، موتور Swash-plate piston
طول: 5.79متر
وزن: Mk-48 1558کیلوگرم، Mk-48 ADCAP 1676کیلوگرم
قطر: 533میلیمتر
برد: 38کیلومتر با سرعت 55کیلونات، 50کیلومتر با سرعت 40 کیلونات
عمق حرکت: 800میلیمتر
سرعت: 55کیلونات
سیستم هدایت: Wire guided and passive، homing acoustic active
سر جنگی: 295 کیلوگرمی
سال بکارگیری: Mk-48 1972، Mk-48 ADCAP 1988
اطلاعات دقیق در رابطه با اژدر طبقه‌بندی‌شده و سری هستند. و نیروی دریایی ایالات متحده اعلام کرده که سرعت اژدر بیش از 28کیلونات، عمق حرکت آن بیش از 800میلیمتر و برد آن بیش از 8کیلومتر است.
                                
پیشران
موتور اژدر از سوخت Otto fuel II استفاده می‌کند که وقتی آتش‌می‌گیرد گاز پرحرارتی تولید می‌کند که این امر باعث ایجاد نیروی محرکه‌ی مورد نیاز می‌شود.
حسگرها
جست‌و‌جوگر اژدر دارای سنسوری الکتریکی است که مانع از انحراف اژدر می‌شود. اطلاعات تاییدنشده‌ای وجود دارند که بیانگر این امراند که این اژدر توانایی شناسایی فیلدهای مغناطیسی اطراف هدف را داراست که این می‌تواند به علت وجود سیستم‌های الکترومغناطیسی نصب شده در سر جنگی اژدر باشد که این باعث می‌شود تا اژدر بتواند جرم فلزی ساختار شناور را شناسایی کرده و در فاصله‌ی مناسب از آن منفجر شود.
براساس منابع اطلاعاتی مختلف بهینه‌سازی این اژدر هنوز در حال انجام است. در سال 1990 بهینه‌سازی‌هایی بر روی مدل Mod 6 از Mk-48 ADCAP صورت گرفت که باعث کم‌صداتر شدن موتور اژدر شد که این امر باعث دشوار شدن شناسایی اژدر توسط اهداف می‌شود. همچنین ارتقای دیگری در سال 2000 با کد CBASS روی اژدر انجام شد. در 25 ژولای سال 2008 نیروی دریایی استرالیا اقدام به آزمایش 48 Mod 7 CBASS کرد که اژدر توسط زیردریایی کلاس Collins شلیک شد و با موفقیت به هدف برخورد کرد.
عکس زیر مربوط به آزمایش اژدر است که توسط زیردریایی کلاس Collins شلیک شد و یک ناوشکن قدیمی 29 ساله را به طور آزمایشی مورد هدف قرارداد. اژدر ساختار ناوشکن را در هم شکست و آن را به دو قسمت تقسیم کرد. قسمت انتهایی ناوشکن بلافاصله غرق شد اما غرق شدن قسمت جلوی ناوشکن کمی طول کشید.
          



:: موضوعات مرتبط: اژدر , ,
:: برچسب‌ها: اژدر mark48 ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
نویسنده : admin
تاریخ : دو شنبه 21 ارديبهشت 1394

صفحه قبل 1 صفحه بعد