تبلیغات
آپلود عکس
موشک هوا به زمین ماوریک AGM-65 MAVERIC

موشک AGM-۶۵ Maverick یك موشك تاكتیكی هوا به زمین است كه جهت پشتیبانی هوایی نزدیك طراحی شده است. این موشك علیه گستره وسیعی از اهداف تاكتیكی شامل ادوات زرهی، پدافند هوایی، كشتیها، وسایل نقلیه زمینی و تاسیسات ذخیره سوخت به نحو موثری قابل كاربرد است. AGM-۶۵ از نظر نوع سر جنگی به دو نوع تقسیم می شود:

نوع اول دارای فیوز مجاورتی در دماغه است و نوع دوم دارای یك سر جنگی سنگین وزن با فیوز تاخیری است كه با انرژی جنبشی خود، قبل از انفجار در هدف نفوذ می كند. از نوع اول بیشتر علیه اهداف بزرگ و سخت استفاده می شود. سیستم پیشرانه در هر دو نمونه، یك موتور راكتی با سوخت مایع می باشد كه در پشت سر جنگی تعبیه شده است.

موشك هوا به زمین هدایت تلوزیونی AGM-۶۵ را باید اولین موشك ضد تانك ساخته شده برای پرتاب از هواپیما دانست. نمونه پایه این موشك در سال 1972 وارد ارتش امریكا شد. این مدل كه AGM-65E نام داشت دارای هدایت تلوزیونی و برد 3 كیلومتر و توانایی انجام عملیات تنها در روز و آب و هوای مناسب بود. موشكهای هدایت تلوزیونی دارای یك دوربین بر روی دماغه خود هستند كه زیر یك محفظه شیشه ای قرار داده شده است. خلبان هواپیمای خود را به طرف هدف بر گردانده و دوربین سر موشك را روشن میكند و تصاویر به صورت مستقیم در درون مانیتور كوچك درون كابین پخش میشوند...

 

ادامه مطالب به همراه عکس های بیشتر در ادامه مطلب ...



:: موضوعات مرتبط: هوا به زمین , ,
:: برچسب‌ها: موشک هوا به زمین ماوریک -مشخصات موشک ماوریک ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
:: ادامه مطلب
نویسنده : admin
تاریخ : پنج شنبه 24 ارديبهشت 1394
بمب افکن A-5، پارتیزان هوایی

 

انقلاب پرشتابی که در صنعت طراحی سازه های هوایی در دهه ۱۹۵۰ میلادی رخ داد باعث به وجود آمدن چندین مخلوق شگفت آور هوایی شد. در این میان چند هواپیمای جنگنده، بمب افکن، رهگیر شکاری و... ساخته شد که هنوز هم در تاریخ هوانوردی خاطراتشان محفوظ مانده است. یکی از پروژه های جالب ولی ناموفق آمریکا در این دوران، ساخت هواپیمای a-5بود، هواپیمایی ملقب به پارتیزان (Vigilante) ساخت شرکت مجرب نورث امریکن (North American).

در ابتدا تمامی تفکرات بر ساخت هواپیمایی با قابلیت حمل تسلیحات اتمی بود اما A-5 در طول انجام ماموریت هایش چندین بار نقش عوض کرده است.

بعد از جنگ جهانی دوم، نیروی دریایی آمریکا با توجه به پیشرفت کشورهای دیگر مانند اتحاد جماهیر شوروی که روز به روز در زمینه تسلیحات اتمی جلوتر می رفتند به فکر ساخت نوعی هواپیمای قادر به حمل بمب های اتمی افتاد. در ابتدای امر چندین هواپیما نامزد انجام این ماموریت شدند.از قبیل بمب افکن A-3  ملقب به Skywarrior و  AJ Savage (که بعدا A-2 خوانده شد) که دومی ساخت شرکت نورث امریکن و اولی ساخت دوگلاس بود. اما هر دوی آنها مشکل بزرگی داشتند و آن هم سرعتشان بود. سرعت هر دوی آنها زیرصوت (Subsonic) بود و با وجود هواپیماهای مافوق صوت خطر مورد حمله قرار گرفتن آنها بسیار بالا بود.

هواپیمای شناسایی RA-5C

در همان زمان شرکت نورث امریکن پروژه جدیدی را آغاز کرد که به دنبال هواپیمای مافوق صوت، قدرتمند و ضربتی با قابلیت حمل تسلیحات اتمی بود و این طرح در نوامبر سال ۱۹۵۳ میلادی آغاز شد. این پروژه جدید در ابتدا با نام NA-233 شناخته شد. بعد از بحث های فراوان بین شرکت نورث امریکن و نیروی دریایی قرار شد NA-233 یک هواپیمای دو موتوره، با سرعت دو ماخ «دو برابر سرعت صوت» باشد. چندین طرح پیشنهاد شد و حتی در یکی از آنها موتور با قدرت راکت (Rocket Power) با سوخت اکسیژن و هیدروژن وجود داشت ولی نیروی دریایی با آن طرح موافقت نکرد.

در میانه سال ۱۹۵۶ نیروی دریایی آمریکا درخواست ساخت ۲ مدل نمونه را از شرکت نورث امریکن کرد. اولین نمونه با مشخصه (YA3J-1) که در ۶ می سال ۱۹۵۸ ساخته شد، شناخته می شود و اولین پروازش را در ۳۱ آگوست ۱۹۵۸ به خلبانی دیک ونزل (Dick Wenzel) انجام داد. این هواپیما در همان پرواز اول لقب پارتیزان را به خود اختصاص داد.

بقیه مطالب به همراه عکس های بیشتر در ادامه مطلب.....



:: موضوعات مرتبط: جنگنده های امریکایی , ,
:: برچسب‌ها: بمب افکن A-5، پارتیزان هوایی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
:: ادامه مطلب
نویسنده : admin
تاریخ : چهار شنبه 23 ارديبهشت 1394
انواع مین های دریایی

مین های دریایی بسته های انفجاری قدرتمندی هستد که از جمله خطرناکترین و درعین حال ساده ترین و ارزانترین تسلیحات دریایی به شمار می آیند. مین ها می توانند با اختفا در زیر سطح آب یا در بستر دریاها، مدتهای طولانی منتظر طعمه های خود باشند و با سرجنگی های قدرتمند خود به آنان ضربه بزنند.
مین های دریایی در دو نوع ثابت و پیشران دار ساخته می شوند. همچنین نحوه فعال شدن آنها به سه دسته کلی مغناطیسی، صوتی و مکانیکی (تماسی) تقسیم بندی می گردد.
مین های پیشران دار: این نوع از مینها در بستر دریا کار گذاشته و استتار (بصری و مغناطیسی) می شوند. به محض تحریک حسگرهای صوتی یا مغناطیسی پیشران مین فعال شده و بسته به نوع هدفیابی، طعمه خود را شکار میکند.
Straight Riser : مین پس از تحریک حسگر و فعال شدن، صرفا بصورت عمودی به سطح آب صعود می کند و هیچ نوع قابلیت هدفگیری ندارد.
Aimed : مین پس از تحریک حسگر و فعال شدن، موقعیت تحریک را شناسایی می کند و مستقیما به سمت آن می رود.
Homing : مین پس از تحریک و فعال شدن همانند یک اژدر هدف را شناسایی کرده و با آشیانه یابی فعال یا غیرفعال هدف را دنبال می کند.
مین های ثابت: این نوع از مینها پس از کار گذاشتن، ثابت بوده و در صورت نزدیک شدن طعمه یا برخورد با آن، در محل خود منفجر می شوند.
Bottom : مینهایی کف خواب و عمدتا از نوع مغناطیسی هستند که پس از به آب اندازی در کف دریا قرار گرفته و منتظر اثرات مغناطیسی طعمه میمانند.
Moored : مینهایی لنگردار هستند که پس از به آب اندازی لنگر آنها آزاد شده و در کف دریا قرار می گیرد. قسمت انفجاری مین نیز بصورت شناور در زیر سطح آب پنهان می ماند. این مینها اغلب از نوع تماسی هستند و با کوچکترین ضربه به شاخکهایشان فعال می شوند.
Drifting : مین هایی تماسی و شناور روی سطح آب هستند. آنها هیچگونه اتکایی نداشته و همراه جریان آب حرکت خواهند کرد و میتوانند برای شناورهای خودی دردسر ساز شوند اما در عوض ساده و ارزانتر از بقیه انواع مینها هستند.
Subsurface Drifting : همانند مینهای شناور هستند اما بصورت غوطه ور در زیر سطح آب تا بصورت بصری استتار شوند.
مین های متحرک - Mobile : این نوع مینها توسط زیردریایی ها یا شناورهای زیرسطحی بدون سرنشین در محل های تردد شناورهای دشمن کار گذاشته می شوند و اغلب از نوع مغناطیسی یا صوتی می باشند. زیردریایی ها می توانند با اختفا به طعمه ها نزدیک شده و در فواصل مطمئن مین گذاری کنند. برخی انواع مینهای موبایل شبیه اژدرها و از تیوپ پرتاب اژدر زیردریایی رها می شوند و برخی دیگر بصورت چاریوت در بیرون زیردریایی حمل می شوند.



:: موضوعات مرتبط: انواع مین , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات مین های دریایی ,
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
نویسنده : admin
تاریخ : دو شنبه 21 ارديبهشت 1394
معرفی اژدر آمریکایی Mark 48

معرفی اژدر آمریکایی Mark 48
                            
اژدر Mark 48 اژدری است پرسرعت که جهت شلیک شدن از زیردریایی‌های سنگین طراحی شده و توانایی هدف قرار دادن زیردریایی‌های اتمی و یا شناورهای پیشرفته را داراست.
این اژدر در اواخر سال 1960 و در طول جنگ سرد برای مقابله با زیردریایی‌های شوروی طراحی شد؛ و از سال 1972 جایگزین اژدرهای Mk-37 و Mk-14 در نیروی دریایی ایالات متحده شده است. با روی کارآمدن زیردریایی‌های جدید کلاس آلغای شوروی برنامه‌ای جهت ارتقای اژدر تحت عنوان ADCAP انجام شد که توانایی‌های جدیدی به اژدر می‌داد. آزمایش‌هایی جهت سنجش توانایی‌های جدید اژدر از جمله سیستم الکترونیکی آن صورت گرفت؛ نوع جدید اژدر Mk-48 Mod 4 نام گرفت و در سال 1985 ساخت آن شروع شد و در سال 1988 به طور رسمی به کارگرفته شد. از آن زمان تا کنون توانایی‌های گوناگونی به اژدر داده‌شده‌است و موجب ساخت اژدرهای Mk-48 Mod 6 و mod 7 شده که آخرین آن در سال 2008 آزمایش شد.
اژدر Mk-48 جهت شلیک از مقر اژدر زیردریایی طراحی شده است و زیردریایی‌های ایالات متحده از جمله زیردریایی‌های کلاس Ohio، Seawolf، Los Angeles، Virginia مجهز به این اژدر می باشند. این اژدر همچنین در زیردریایی‌های کانادا، استرالیا و هلند نیز مورد استفاده قرار گرفته‌است.
اژدرهای Mk-48 و Mk-48 ADCAP را می‌توان از طریق تجهیزات مخابراتی نصب‌شده بر روی آنها هدایت کرد. همچنین این اژدرها به گونه‌ای طراحی‌شده‌اند که بتوانند به صورت خودکار هدف را شناسایی و مورد اصابت قرار دهند. نحوه‌ی عملکرد اژدر به این گونه‌است که وقتی به سمت هدف شناور شلیک می‌شود به طرف Keel کشتی(کیل عبارت است از صفحه‌ای فلزی و مستحکم که به صورت عمودی و یا افقی در کف کشتی قرار دارد و وظیفه آن حفظ ساختار شناور است.) حرکت می‌کند و پس از برخورد به آن منفجر شده و کیل (که ستون فقرات شناور محسوب می‌شود) را به دو نیم تقسیم می‌کند که این باعث نابودی ساختار شناور می‌شود؛ همچنین اژدر این توانایی را دارد که در صورت عدم اصابت به هدف دور بزند و مجددا به سمت هدف حرکت کند.
                             

مشخصات:
کاربرد: اژدر سنگین جهت استفاده توسط زیردریایی‌ها
شرکت‌های سازنده:
Mk-48: شرکت Gould
Mk-48 ADCAP: شرکت Hughes Aircraft در حال حاضر Raytheon
نیروی محرکه: پمپ جت، موتور Swash-plate piston
طول: 5.79متر
وزن: Mk-48 1558کیلوگرم، Mk-48 ADCAP 1676کیلوگرم
قطر: 533میلیمتر
برد: 38کیلومتر با سرعت 55کیلونات، 50کیلومتر با سرعت 40 کیلونات
عمق حرکت: 800میلیمتر
سرعت: 55کیلونات
سیستم هدایت: Wire guided and passive، homing acoustic active
سر جنگی: 295 کیلوگرمی
سال بکارگیری: Mk-48 1972، Mk-48 ADCAP 1988
اطلاعات دقیق در رابطه با اژدر طبقه‌بندی‌شده و سری هستند. و نیروی دریایی ایالات متحده اعلام کرده که سرعت اژدر بیش از 28کیلونات، عمق حرکت آن بیش از 800میلیمتر و برد آن بیش از 8کیلومتر است.
                                
پیشران
موتور اژدر از سوخت Otto fuel II استفاده می‌کند که وقتی آتش‌می‌گیرد گاز پرحرارتی تولید می‌کند که این امر باعث ایجاد نیروی محرکه‌ی مورد نیاز می‌شود.
حسگرها
جست‌و‌جوگر اژدر دارای سنسوری الکتریکی است که مانع از انحراف اژدر می‌شود. اطلاعات تاییدنشده‌ای وجود دارند که بیانگر این امراند که این اژدر توانایی شناسایی فیلدهای مغناطیسی اطراف هدف را داراست که این می‌تواند به علت وجود سیستم‌های الکترومغناطیسی نصب شده در سر جنگی اژدر باشد که این باعث می‌شود تا اژدر بتواند جرم فلزی ساختار شناور را شناسایی کرده و در فاصله‌ی مناسب از آن منفجر شود.
براساس منابع اطلاعاتی مختلف بهینه‌سازی این اژدر هنوز در حال انجام است. در سال 1990 بهینه‌سازی‌هایی بر روی مدل Mod 6 از Mk-48 ADCAP صورت گرفت که باعث کم‌صداتر شدن موتور اژدر شد که این امر باعث دشوار شدن شناسایی اژدر توسط اهداف می‌شود. همچنین ارتقای دیگری در سال 2000 با کد CBASS روی اژدر انجام شد. در 25 ژولای سال 2008 نیروی دریایی استرالیا اقدام به آزمایش 48 Mod 7 CBASS کرد که اژدر توسط زیردریایی کلاس Collins شلیک شد و با موفقیت به هدف برخورد کرد.
عکس زیر مربوط به آزمایش اژدر است که توسط زیردریایی کلاس Collins شلیک شد و یک ناوشکن قدیمی 29 ساله را به طور آزمایشی مورد هدف قرارداد. اژدر ساختار ناوشکن را در هم شکست و آن را به دو قسمت تقسیم کرد. قسمت انتهایی ناوشکن بلافاصله غرق شد اما غرق شدن قسمت جلوی ناوشکن کمی طول کشید.
          



:: موضوعات مرتبط: اژدر , ,
:: برچسب‌ها: اژدر mark48 ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
نویسنده : admin
تاریخ : دو شنبه 21 ارديبهشت 1394
سوپراتاندارد، شبحی مخوف بر فراز دریا

                            

تاریخچه

جنگنده بمب افکن سوپر اتاندارد یک هواپیمای ناوپرواز است که برای نیروی دریایی فرانسه ساخته شده است. این جنگنده ارتقا یافته مدل قدیمی تر Etendard IVM است که هم اکنون به دلیل مشکلات سیاسی دیگر ساخته نمیشود و با مدل ناوپرواز جنگنده جاگوار در حال جایگزین شدن است.اولین نمونه ساخته شده این جنگنده در 28 اکتبر 1974 نخستین پرواز آزمایشی خود را انجام داد و پس از آن نیروی دریایی فرانسه 60 فروند از آن را سفارش داد که در سال 1978 تحویل شد همینطور آرژانتین نیز درخواست ساخت 14 فروند را نمود.

Super Etendard هم از لحاظ ساختار آئرودینامیکی و هم از لحاظ تسلیحاتی پیشرفت قابل ملاحظه ای کرده بود و به موشک های ضدکشتی پیشرفته اگزوسه مجهز شده بود که در آن زمان کمتر از یک سال از ساخت آن میگذشت . این هواپیما در نیروی هوایی آرژانتین به همراه موشک های اگزوسه نمایش خوبی علیه ناوهای انگلیسی در جنگ فالکلند داشت.

                        

                                 

عملیاتها

  • فرانسه
    اولین ماموریت این هواپیما در ارتش فرانسه در لبنان رقم خورد. در 22 سپتامبر 1983 این جنگنده مواضع ارتش سوریه در جنوب لبنان را که علیه نیروهای حافظ صلح فرانسوی آتش گشوده بود در هم کوبید. در 17 نوامبر 1983 نیز پس از عملیات انتحاری علیه نیروهای فرانسوی در بیروت این هواپیما در عملیاتی مشابه برای انهدام پایگاه های تمرینی حزب الله عازم جنوب لبنان شد. در سال 1991 جنگنده Etendard IVM از خدمت نیروی دریایی فرانسه خارج شده و سوپراتاندارد برای آنکه به طور کامل جایگزین آن شود بهینه سازی شده و به سیستم های مدرن روز از جمله هدایت لیزری موشک مجهز شد.این جنگنده مدرنیزه شده که به SEM مشهور است در عملیات ناتو در کوزوو شرکت کرد و با نابودی 73 درصد اهداف محول شده بهترین آمار در بین تمام جنگنده های دیگر ناتو در این عملیات را کسب کرد. پس از آن ناتو از سوپر اتاندارد SEM در افغانستان نیز بهره برد. این جنگنده ها توسط ناو هواپیمابر شارل دو گل به افغانستان حمل شده و در عملیات آناکوندا شرکت داشتند. در سالهای 2007 و 2008 نیز سوپراتاندارد به افغانستان بازگشت . وظیفه اصلی این جنگنده شناسایی و روشن کردن اهداف با پرتوهای لیزر بود تا جنگنده رافال بتواند آنها را نابود کند. جایگزین کردن سوپراتاندارد با Rafale M از سال 2006 شروع شد و تا سال 2010 تمام این هواپیماها از خدمت نیروی دریایی فرانسه کنار گذاشته میشوند.

 

  • آرژانتین
    پس از اینکه آمریکا به خاطر دستگیری ها و اعدام های گسترده در دولت نظامی آرژانتین از فروش هواپیماهای A-4Q Skyhawks به این کشور خودداری کرد نیروی دریایی آرژانتین سفارش ساخت 14 فروند سوپراتاندارد را به فرانسه داد که در سال 1980 تحویل این کشور شد. قرار بود خلبان های آرژانتینی برای آموزش بین سالهای 1980 تا 81 به فرانسه اعزام شوند اما با شروع جنگ فالکلند هرکدام از این خلبان ها که بیش از 45 ساعت آموزش ندیده بوند مجبور به بازگشت گردیدند.در آگوست و نوامبر 1981 پنج فروند سوپراتاندارد به همراه 5 موشک اگزوسه به آرژانتین تحویل شد که بعد ها افزایش پیدا کرد. . تمام این موشک ها در جنگ استفاده شد که در چهار اصابت توانستند ناو HMS Sheffield ، دو کشتی ترابری merchant و کشتی ترابری Atlantic Conveyor را هذف قرار دهند. در هر ماموریت دو موشک اگزوسه استفاده میشد و در یک ماموریت دیگر قرار بود ناو HMS Invincible نیز مورد اصابت قرار گیرد که خلبان جنگنده در یافتن هدف دچار مشکل شده و نتوانست آن را نابود کند.

 

  • عراق
    سوپراتاندارد دومین جنگنده فرانسوی بود که عراق پس از میراژ F1 به فرانسه سفارش داد. این جنگنده ها که از خود جنگنده های در خدمت فرانسه انتخاب شده بود در سالهای 1983 تا ١٩٨۵به این کشور تحویل شد و در این سال فرانسه بازگردانده شدند. در این دو سال این جنگنده ها عملیات موفقیت آمیزی علیه نفتکش های ایرانی در خلیج فارس انجام دادند. در سال 1984 دو فروند از این هواپیماها توسط F-14 های ایرانی سرنگون شد ولی خود ایران ادعا میکند که سه سوپراتاندارد عراق را ساقط کرده است. از این سه حمله تنها یک مورد در جا منجر به انهدام هواپیما شد و در دو مورد باقی جنگنده ها در راه بازگشت به پایگاه سقوط کردند. و سه جنگنده باقی مانده به فرانسه عودت داده شد.

                             


مشخصات:

سال ساخت  1974
ورود به خدمت  1978
تعداد ساخت  74
خدمه  1 نفر
طول  14.31 متر
فاصله نوک دو بال  9.60متر
ارتفاع  3.85 متر
سطح بال  29 متر مربع
وزن خالی  6460 کیلوگرم
حداکثر وزن هنگام برخاست  11500 کیلوگرم
پیشرانه  یک موتور توربوجت SNECMA Atar 8K-50
حداکثر سرعت  1180 کیلومتر در ساعت
برد  3400 کیلومتر
سقف پرواز  13700 متر
نرخ صعود  100 متر در ثانیه

تسلیحات
دو توپ 30 میلیمتری DEFA 552 با نواخت 150 گلوله در دقیقه
دو راکت انداز ماترا با 18 راکت 68 میلی در هر کدام
دو موشک ضدکشتی اگزوسه و دو موشک AS-30L
قابلیت حمل 2100 کیلوگرم بمب در زیر بال و داخل بدنه

جنگنده های مشابه
A-4 Skyhawk
A-7 Corsair II
Blackburn Buccaneer

___________________________________________________________

منبع:   aerospacetalk.ir



:: موضوعات مرتبط: جنگنده فرانسوی , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات بمب افکن سوپراتاندارد ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
نویسنده : admin
تاریخ : دو شنبه 21 ارديبهشت 1394