ناو هواپیمابر کلاس کازنتسو که با عنوانهای دیگری مثل : پروژه 1143.5 و یا کلاس اورل شناخته میشود در کارگاه کشتی سازی نیکولای در دریای سیاه در اوکراین ساخته شده است. ( توضیح: این ناو در زمان اتحاد شوروی و یکی بودن اوکراین و روسیه ساخته شده بود.)

این ناو در سال 1985 به آب انداخته شد. دومین عضو از این کلاس واریاژ نام داشت و در سال 1988 به آب انداخته شد ، ولی هرگز وارد خدمت نشد. این ناو تنها ناو عملیاتی نیروی دریایی روسیه است و بر پایه ناوهای هواپیمابر آدمیرال گورشکو که در سال 1982 به آب انداخته شد ساخته شده است. اما کازنتسو بزرگتر است و وزن آن در حالت عملیاتی کامل 58500 تن در مقابل 40400 تن در آدمیرال گورشکو است. ناو هواپیمابر آدمیرال گرشکو بعد از سال 1988 دیگر عملیاتی نشد، اما در ژانویه 2004 هند قراردادی را برای خرید آن امضاء کرد . این شناور برنامه ارتقاء سنگینی شامل : سیستم پیشرانه جدید ، مدرن سازی تسلیحات و عرشه پروازی را برای هواپیماهای جدید گذرانده است. هند تنها هزینه ارتقاء ناو و خرید 16 فروند میگ 29 کا و 8 فروند هلی کوپتر دریایی کاموف 27 برای گروه رزمی ناو هواپیمابر را پرداخت کرده است. ناو هواپیمابر واریاژ که بعد از فروپاشی شوروی به صورت غیر عملیاتی به اوکراین رسید و در سال گذشته میلادی به چین فروخته شد و ظاهرا هم اکنون در حال گذراندن دوره تعمیر و رنگ آمیزی در پایگاه کشتی سازی نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین در بندر دالیان است. چین در حال حاضر در حال مذاکره با روسیه برای خرید جنگندهای ناو نشین سوخوی 33 است. اما ماموریت ناو هواپیمابر کازنتسو پشتیبانی زیردریایی های حامل موشکهای استراتژیک قاره پیما و شناورهای سطحی و هواپیماهای گشت دریایی حامل موشک در ناوگان روسیه است.
 
هواگردها:
مساحت عرشه پروازی این ناو در حدود 14700 متر مربع است و عمل پرواز هواپیما با کمک یک سکوی پرتاب اسکی شکل با زاویه 12 درجه که در جلوی ناو تعبیه شده انجام می شود. عرشه پروازی این ناو نیز با کابلهای نگهدارنده مجهز شده است. دو آسانسور در سمت راست ناو نیز هواپیماها را از آشیانه به عرشه و بالعکس منتقل میکند. این ناو توانایی حمل 16 فروند هواپیمای یاک 41 ام و 12 هواپیمای بال ثابت سوخوی 27 کا را دارد. ناوگان بالگردی این ناو شامل : 4 فروند کاموف 27 ال دی ، 18 فروند کاموف27 پی ال او و 2 فروند کاموف 27 اس است. 

موشکها:
این ناو با سیستم موشکی گرانیت با 12 پرتاب گر موشک مجهز شده است. موشک گرانیت با کد ناتوی اس اس ان 19 دارای بردی بین 400 بین 550 کیلومتر و سرعتی بین 1.5 تا 2.5 ماخ دارد.این موشک توانایی حمل سرجنگی متعارف به وزن 750 یا 1000 کیلوگرم و یا سر جنگی اتمی 200 یا 350 کیلوتنی را دارد. سیستم موشکی دفاع هوایی کلینوک با 24 پرتاب گر عمودی و 192 موشک از ناو در برابر موشکهای ضد کشتی ، هواپیماها و شناورهای سطحی دفاع میکند. این سیستم دارای یک رادار فاز آرایه به همراه سیستم چند حالته الکترونیکی و قابلیت شلیک یک موشک در هر 3 ثانیه دارد. این سیستم قابلیت درگیری همزمان با 4 هدف در ناحیه ای با زاویه 60*60 درجه را دارد. برد این سیستم بین 12 تا 15 کیلومتر است. سیستم توپ / موشک کاشتان که به وسیله شرکت تولاما شراود در شهر تولا ساخته شده است و وظیفه دفاع از ناو در برابر تسلیحات هدایت دقیق، موشکهای ضد کشتی، ضد رادار،هواپیما و اهداف کوچک دریایی را بر عهده دارد. هشت سیستم کاشتان در این ناو نصب شده است که هر سیستم شامل پرتاب گرهای موشکی ، دو توپ 30 میلی متری و مسیر یابی اپتیکی و رادار است. برد موشک هدایت راداری این سیستم بین 1.5 تا 8 کیلومتر است. توپها نیز توانایی شلیک 1000 گلوله در دقیقه ودارای بردی بین 500 تا 1500 متر است. شش توپ دفاع هوایی آ کا 630 مدل آدی نیز در این ناو نصب شده است.
 
جنگ ضد زیردریایی:
این ناو با سیستم ضد زیردریایی اوداو_1 با 60 راکت ضد زیر دریایی مجهز شده است. این سیستم توسط معاونت تحقیقات و ساخت اسپلاو در مسکو ساخته شده است و با منحرف و نابود کردن اژدرها از ناو دفاع می کند. این سیستم توانایی دفاع از ناو در برابر زیردریایی ها و سایر وسایل زیر آبی را نیز دارد. این سیستم دارای 10 لوله است و توانایی شلیک انواع مهمات را دارد.1) خمپارهای انفجاری زیر آبی مدل 111 جی اس جی 2) مینهای پرتابی مدل 111 اس زد 3) پرتابه های گول زننده مدل 111 اس او. برد این سیستم در حدود 3000 متر و عمق درگیری آن با زیردریایی ها در حدود 600 متر است.

:: موضوعات مرتبط: ناو هواپیما بر , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات آدمیرال کازنتسو ناو هواپیمابر نیروی دریایی روسیه ,

|

امتیاز مطلب : 5

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

:: ادامه مطلب

 

امروزه برای استفاده از تسلیحات و موشک های پیشرفته و نوین، به جنگنده های مدرن و پیشرفته نیاز است. برای اینکه جنگنده های امروزی بتوانند از تسلیحات نوین استفاده کنند، نیاز به صرف هزینه های هنگفت برای توسعه قابلیت های آنها بوده و برای آموزش نیز هزینه های بالایی مصرف خواهد شد. هزینه یک ساعت پرواز هواپیماهای نظامی بسیار گران تر از مدل مشابه آموزشی آن است، از این رو استفاده از هواپیماهای آموزشی می تواند در هر دو موقعیت از صرف هزینه های اضافی بکاهد. بدین ترتیب حتی بهرمندی از چند فروند هواپیمای آموزشی نیز می تواند به ارتشهای کشورهای مختلف این اجازه را بدهد که برای آموزش از هواپیمای چند منظوره مدرن استفاده نموده و بی جهت جنگده های نظامی و تهاجمی را مستهلک نسازند.

جنگنده یاک 130 (Yakovlev Yak-130) که در سیستم نامگذاری ناتو Mitten نامیده می شود، یکی از پیشرفته ترین هواپیماهای آموزشی امروزی است. این هواپیما اولین و آخرین جنگنده تولید انبوه روسیه پس از فروپاشی شوروی سابق است. به عنوان یک هواپیمای آموزشی پیشرفته، یاک ۱۳۰ توانایی شبیه سازی مشخصات آموزشی جنگنده‌های نسل ۴+ و همچنین نسل ۵ همچون سوخو پک فا را دارد. همچنین یاک ۱۳۰ قادر به انجام دادن تهاجم سبک و ایفا کردن وظایف شناسایی است و می‌تواند در ماموریت‌های رزمی تا ۳۰۰۰ کیلوگرم مهمات حمل کند.

تاریخچه طراحی و ساخت

در صنعت هوانوردی بلوک شرق در زمان شوروی سابق و بعد از آن از سال ۱۹۲۷ تاکنون بیش از ۲۰۰ هواپیما طراحی شده و حدود ۱۰۰ فروند از آنها به مرحله تولید رسیده که شامل بیش از هفتاد هزار هواپیمای عملیاتی در سراسر جهان می شود.طراحی YAK-130 به اواخر دهه هشتاد باز می گردد و در سال 1992 YAK-130 و MIG-AT به عنوان برنده طرح جنگنده از بین چهار دفتر طراحی برگزیده شد.

در سال 93 یک قرارداد همکاری بین یاکولوف از روسیه و شرکت آئروماکی از ایتالیا به امضا رسید.اولین پرواز این هواپیما در 25 آوریل سال 96 در مرکز آزمونهای پروازی ژوکوفسکی توسط سر خلبان آزمایشگر "آندره سینیتسین" انجام شد.در ادامه شرکت ایتالیایی از پروژه جدا شد و گونه ایتالیایی آن M-346 نام گرفت.

Yak-130 در سال 2002 به عنوان برنده طرح جت آموزشی رزمی پیشرفته روسیه برای جایگزینی L-29 و L-39 انتخاب شد که نیرو هوایی به 200 فروند از آن احتیاج داشت و اولین اسکادران های این هواپیما از سال 2006 به نیرو هوایی روسیه پیوستند.

مدلهای دیگری از این هواپیما مانند مدل ناو نشین، هواپیمای سبک وزن شناسایی و ... نیز در دست طراحی است.

ویژگیها

هواپیمای Yak-130 با طرح کلاسیک بال پش گرا و دم تک باله از مواد آلیاژ سبک وزن و همچنین سطوح کنترل فیبر کربن ساخته شده است. زرهی از جنس کولار نیز از قسمتهای مهم هواپیما حفاظت می کند که با توجه به مآموریت این جنگنده که شامل پشتیبانی نزدیک هوایی نیز می شود لازم به نظر می رسد.بدنه این هواپیما برای عمر خدمتی 30 سال طراحی شده که شامل 10 هزار ساعت پرواز و 20 هزار فرود می شود.

این هواپیما دارای 6 آویزگاه تسلیحات زیر بال و دو لانچر موشک هوا به هوا در نوک بال و یک آویزگاه نیز در قسمت زیر بدنه  است.توانایی حمل بار این هواپیما 3000کیلو گرم است.ساختار باز مجموعه اویونیکی  Yak-130 اجازه استفاده از گستره وسیعی از تسلیحات شامل موشکهای هوا به هوای R-73، AIM-9L  و Magic 2 ، موشکها ی هوابه زمین AGM-65 ، Vikhr ،Kh-25 ML و انواع بمبهای هدایت شونده و سقوط آزاد روسی و راکتها را می دهد. توپ این هواپیما از نوع GSh-301 با کالیبر 30 میلیمتر است.

موتور توربوفن این هواپیما از نوع Al-222-25 است.مخازن سوخت داخلی شامل دو مخرن داخل بال و یک مخزن در بدنه مرکزی است که می تواند در مجموع 1750 کیلوگرم سوخت حمل نماید.

برد غیر رزمی این هواپیما 2545 کیلومتر، حداکثر سرعت آن 0.95 ماخ و حداکثر سقف پروازی آن معادل42660 فوت است. این هواپیما برای برخاست به مسافتی حدود340 متر و برای فرود به مسافتی در حدود 550 متر نیاز دارد.

از نکات قابل توجه این جنگنده می توان به مشخصات انعطاف پذیر فنی و تنظیمات تکنیکی آن اشاره نمود. بدین ترتیب این جنگده با تنظیمات خاص می تواند برای اهداف آموزشی مورد استفاده قرار گرفته و بدین صورت هزینه های آموزشی را به میزان قابل توجهی پایین بیاورد.

توانایی های این جنگده بیشتر از آنچه که تصور می شود بوده و فراتر از اهداف آموزشی می باشد. بر اساس اطلاعات دریافتی از سوی کارخانه سازنده  این جنگنده، اکنون متخصصان کارخانه در حال برآورد توان این جنگده و توسعه توانایی های آن می باشند. افزایش توانایی های نظامی و توسعه این جنگنده در دو مرحله صورت خواهد گرفت. در مرحله اول، یاک مجهز به سیستم دید و هدف گیری فوق پیشرفته خواهد بود و تجهیزات مخابراتی آن نیز از امکانات جدیدی برخوردار خواهد شد. در مرحله دوم این جنگنده به سامانه ی رادار مجهز خواهد شد. این سامانه رادار جدید به جنگنده این اجازه را می دهد که از تجهیزات نظامی مختلف و پیشرفته ای همچون موشک های هوا به زمین Kh-37 و Kh-31 بهره مند شود.بدین ترتیب و با استفاده از تجهیزات نوین، Yak-130 می تواند هم به عنوان یک جنگنده تهاجمی و هم به عنوان یک جنگنده مدل آموزشی برای کشورهایی با نیروی هوایی محدود مورد استفاده قرار گیرد.

کاربران

 روسیه
۱۱ فروند فعال (۱ عدد از دست رفته)، اولین هواپیمای تولیدی در اواخر جولای ۲۰۰۹ دریافت شد. روسیه در کل به تعداد ۷۲ تا ۲۰۰ فروند از این نوع هواپیما نیازمند است.

 الجزایر
۳ فروند در نوامبر ۲۰۱۱ تحویل شده و ۱۳ فروند باقی مانده‌است.

 ویتنام
۸ فروند سفارش داده‌است.

 سوریه
۳۶ فروند سفارش داده‌است که قرار شده است 9 فروند تا پایان سال 2014 ، 12 فروند تا پایان سال 2015 و 15 فروند تا پایان سال 2016 تحویل داده شود.

______________________________________________________________

منبع:http://newcoy.persianblog.ir

 

:: موضوعات مرتبط: جنگنده های روسیه , ,
:: برچسب‌ها: یاک 130 , جنگنده آموزشی- ضربتی پیشرفته ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

اسکاد خانواده‌ای از موشک های بالستیک کوتاه‌برد ساخت اتحاد جماهیر شوروی است که در دوران جنگ سرد تولید شد و به صورت گسترده به دیگر کشورهای هم‌پیمان با کشور شوراها خصوصاً کشورهای جهان سوم صادر شده‌است. «اسکاد» نامی است که توسط ناتو به این سری موشک‌ها داده شد و معمولاً برای اشاره به تمامی موشک‌هایی که در کشورهای مختلف بر اساس تکنولوژی اسکاد ساخته شده‌اند نیز استفاده می‌شود. نام روسی این موشک‌ها آر-۱۱ (اولین نمونه)، آر-۱۷ و آر-۳۰۰ البروس است. است که موتور آن از سوخت مایع استفاده می‌کند. این موشک در راستای عمودی پرتاب و معمولاً بر روی سکوهای کوچک و متحرک سوار می‌شود.

مدل‌های مختلف موشک اسکاد بین ۱۸۰ کیلومتر تا هزار کیلومتر برد دارند و وزن آنها بین ۴۴۰۰ تا ۶۵۰۰ کیلوگرم است. اسکاد را می‌توان به کلاهک اتمی، شیمیایی یا بمب‌های متعارف تجهیز کرد.

انواع و مشخصات

اولین مدل این موشک که اسکاد-آ نامیده می‌شود در سال ۱۹۵۷ وارد ارتش شوروی شد. این موشک ۱۸۰ کیلومتر برد و خطای زیادی در حدود ۳ کیلومتر داشت. اسکاد-بی که رایج‌ترین مدل این موشک است از سال ۱۹۶۵ تولید شده و برد آن به ۳۰۰ کیلومتر افزایش و خطای آن به ۴۵ متر کاهش یافته بود. وزن اسکاد-بی به ۵۹۰۰ کیلوگرم، طول آن به ۱۱٫۲۵ متر می‌رسد و کلاهک جنگی آن ۹۸۵ کیلوگرم است. اسکاد-سی مدل دوربردتر اسکاد-بی بود که همزمان با آن تولید می‌شد و برد آن به حدود ۵۵۰ کیلومتر افزایش یافته بود اما این افزایش به قیمت کوچک شدن کلاهک جنگی (۶۰۰ کیلوگرم) و کاهش دقت (حدود ۷۰۰ متر) به دست آمده بود.

اسکاد-دی مدل بهینه‌یافته‌ای از اسکاد است که در سال ۱۹۸۹ ارائه شد اما در آن زمان شوروی‌ها موشک‌های بالستیک بسیار بهتری در اختیار داشتند به همین دلیل این موشک را به عنوان بهینه‌سازی اسکاد-بی به کشورهای دارنده این موشک پیشنهاد کردند. در اسکاد-دی کلاهک در طول مسیر از بدنه موشک جدا می‌شود و بقیه مسیر را با سیستم هدایتی خود ادامه می‌دهد به این ترتیب برد موشک به هزار کیلومتر افزایش یافته‌است. همچنین با داشتن یک دوربین فیلمبرداری قادر است تصویر هدف را با تصویری که در کامپیوتر آن ذخیره شده مطابقت دهد که این کار منجر به کاهش ضریب خطا تا ۵۰ متر شده‌است.

نحوه عملکرد

موشک اسکاد مسیری کمانی‌شکل را در طول پرتاب خود طی می‌کند. در مقطع اول، اوج می‌گیرد و به کمک موتورهایش از جو زمین خارج می‌شود. سپس وارد یک مقطع پرواز آزاد می‌شود، تا لحظه‌ای که مجدداً به جو زمین برمی‌گردد و به سمت زمین سقوط می‌کند. ژیروسکوپ‌های موجود بر روی راکت، آن را در مقطع اوج‌گیری هدایت می‌کنند. هرگاه که موتورها خاموش شوند، به تبع آن موشک اسکاد به سمت هدف خود سرازیر می‌شود. دقت اسکاد در زمینه هدف‌گیری ضعیف است.

توسعه

اولین استفاده از اصطلاح اسکاد توسط ناتو به نام «اس اس-۱بی اسکاد-اِی» بود، که همان موشک «آر-۱۱» است. موشک اسکاد از نظر تکنولوژی پایه‌ای، تفاوت چندانی با راکت «وی-2» که توسط ارتش المان نازی ساخته شد، ندارد.

در اوایل موشک آر-۱ با نام SS-1 Scunner توسط ناتو شناخته می‌شد، ولی طراحی بسیار متفاوتی داشت. موشک «آر-۱۱» از تکنولوژی «وی-۲» استفاده کرده بود، ولی یک طراحی جدید داشت، کوچکتر از موشک‌های «وی-۲» و «آر-۱» بود و شکل متفاوتی نسبت به آن‌ها داشت. موشک «آر-۱۱» توسط شرکت شرکت موشکس اس پی کارالیوفو صنایع فضایی انرگیا ساخته شد و از سال ۱۹۵۷ وارد خدمت شد. انقلابی‌ترین ابداع در موشک‌های «آر-۱۱» موتور آن بود که توسط شرکت عیسایف ساخته شد. این موشک خیلی ساده‌تر از طراحی چند محفظه‌ای موشک «وی-۲» بود و دز آن از صفحه ضدلرزش استفاده شده بود تا از منفجر شدن بر اثر فشار پرواز جلوگیری کند. این موتور یک پیشرو نسبت به موتورهای بزرگ‌تری بود که در وسایل پرتاب شوروی استفاده می‌شد.

کاربرد

اسکاد از معروف‌ترین و شایع‌ترین موشک‌های بالستیک است و از نظر تعداد شلیک در جنگ‌های واقعی رتبه دوم را پس از موشک آلمانی وی-2 دارد. نخستین مورد استفاده از اسکاد به جنگ1973 اعراب و اسراییل باز می‌گردد که در جریان آن سه موشک مصری به سوی سرپل‌های ارتباطی ارتش اسراییل در ساحل غربی کانال سوئز شلیک شدند که به مرگ هفت سرباز اسرائیلی منجر شد. یکی از مهمترین موارد استفاده از این موشک نیز به جنگ ایران و عراق مربوط می‌شود که هر دو کشور به صورت گسترده‌ای از موشک‌های اسکاد علیه شهرها و مراکز استراتژیک یکدیگر استفاده کردند. ارتش لیبی نیز در سال ۱۹۸۶ در پاسخ به حمله هوایی آمریکا با شلیک دو موشک اسکاد نیروهای ساحلی آمریکایی مستقر در جزیره لامپدوزای ایتالیا را هدف قرار داد که هر دو موشک به خطا رفتند. نیروهای ارتش سرخ و جمهوری دموکراتیک افغانستان نیز در جریان جنگ دهه 1980 افغانستان از موشک‌های اسکاد علیه پایگاه‌های مخالفان اسلام‌گرای خود در افغانستان و پاکستان استفاده کردند. در جریان جنگ داخلی سال ۱۹۹۴ یمن و جنگ سال ۱۹۹۶ روسیه در چچن، و جنگ داخلی 2011 لیبی نیز به طور محدودی از اسکاد استفاده شد و گزارش‌هایی از شلیک اسکاد در جنگ داخلی سوریه نیز منتشر شده‌است.

جنگ ایران و عراق

یکی از مهمترین موارد استفاده از این موشک به جنگ ایران و عراق مربوط می‌شود که هر دو کشور به صورت گسترده‌ای از موشک‌های اسکاد علیه شهرها و مراکز استراتژیک یکدیگر استفاده کردند. در حالی‌که عراقی‌ها از پیش از جنگ موشک‌های اسکاد و موشک بالستیک کوتاه‌بردتر فراگ-7 را از شوروی خریداری کرده بودند، ایرانی‌ها تا سال ۱۹۸۵ موفق به تهیه این موشک نشده بودند. ایران در این سال تعداد کمی اسکاد-بی از لیبی دریافت کرده و در اختیار یک واحد ویژه سپاه پاسداران قرار داد تا بغداد و کرکوک را هدف قرار دهند. این در حالی‌بود که عراقی‌ها با توجه به بعد مسافت امکان هدف قرار دادن پایتخت ایران را نداشتند. وقتی شوروی حاضر نشد موشک‌های بالستیک دوربردتر تی‌آر-۱ تمپ (اس‌اس-۱۲) را به عراق بفروشد، آنها تصمیم به ساخت مدل تولید داخل دوربردتر اسکاد با نام موشک الحسین گرفتند. ایرانی‌ها نیز برای دریافت موشک‌های بالستیک به کره شمالی متوسل شدند تا علاوه بر خریداری مدل‌های کره‌ای اسکاد، آن‌ها را در داخل ایران هم تولید کنند. زمستان سال ۱۳۶۷ با به بن‌بست رسیدن جنگ در مرزها «جنگ شهرها» به اوج خود رسید. در این مرحله از جنگ که به «دوئل اسکاد» معروف شده بود، عراقی‌ها در طول حدود ۵۰ روز به شلیک ۱۸۹ موشک، که بیشتر آن‌ها از نوع الحسین بودند، اقدام کردند که ۱۳۵ فروند از آن‌ها در تهران، ۲۳ فروند در قم، ۲۲ فروند در اصفهان و تعدادی در تبریز و شیراز و کرج فرود آمد. این حملات بیش از ۲ هزار ایرانی را کشته و یک‌چهارم جمعیت تهران را فراری داد. ایرانی‌ها هم با شلیک ۷۵ تا ۷۷ موشک هواسونگ-۵ مدل تولید کره‌شمالی اسکاد که بیشتر آن‌ها در بغداد فرود آمدند به این حمله پاسخ دادند.

کشورهایی که از این موشک دارند

کشورهای دارنده اسکاد یا نسخه‌های مشابه‌اش:

ارمنستان

(اسکاد-بی، اسکاد-سی)

پرو

جمهوری دموکرات کونگو

(اسکاد-بی)

مصر

(اسکاد-بی، هوسانگ6

ایران

(اسکاد-بی، هوسانگ-۵، شهاب-۱، شهاب-۲، رودونگ-۱)

قزاقستان

(اسکاد-بی)

لیبی

(اسکاد-بی)

کره شمالی

(اسکاد-بی، اسکاد-سیو و هوسانگ1و5و6

سوریه

(اسکاد-بی، اسکاد-سی، اسکاد-دی، هوسانگ6 و رودونگ 1

عمان

(اسکاد-بی)

امریکا

حدود ۳۰ موشک و چهار پرتابگر متحرک در سال ۱۹۹۵ خریداری شده و لاکهید مارتین آنها را به صورت هدف برای آزمایش موشک‌های ضدبالستیک درآورده‌است.

ویتنام

(اسکاد-بی، هوسانگ6?)

یمن

(اسکاد-بی)

:: موضوعات مرتبط: بالستیک , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات موشک روسیه اسکاد , موشک اسکاد ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

یواس‌اس اینترپرایز (سی‌وی‌ان-۶۵)
یواس‌اس اینترپرایز (سی‌وی‌ان-۶۵) در حال رفتن به سمت اقیانوس اطلس
اطلاعات کلی
برگرفته از نام	ناو یو اس اس اینتر پرایز
نوع کشتی	ناو هواپیمابر
کلاس	اینتر پرایز
کشور سازنده	ایالات متحده امریکا
ساخت کارخانه	نیو پرت نیوز شیپ بیلدینگ اند درای داک کمپانی
تاریخ به آب اندازی	۴۲ سپتامبر ۱۹۶۰
ورود به ناوگان	۲۵ نوامبر ۱۹۶۱
مشخصات
طول کشتی	۱٬۱۲۳ فوت (۳۴۲ متر)
پهنای بدنه	۱۳۲٫۸ فوت (۴۰٫۵ متر) ۲۵۷٫۲ فوت (۷۸٫۴ متر)
ارتفاع ستون	۳۹ فوت (۱۲ متر)
بارگیری استاندارد	۹۴,۷۸۱ تن
ضخامت زره دور کشتی	-
ضخامت زره عرشه کشتی	-
زره برج جنگ‌افزار	-
سرعت	۳۳٫۶ گره دریایی
جنگ‌افزارها
توپخانه	۴ توپ قدرتمند بخار
جنگ الکترونیک	AN/SLQ-32 Mark 36 SRBOC

یواس‌اس اینترپرایز (سی‌وی‌ان-۶۵) اولین ناو هواپیمابر اتمی جهان است و با نام مستعار "بیگ‌ای" شناخته می‌شود. این رزم ناو بلندترین از نوع خود می‌باشد. این ناو هم اکنون پس از ۵۱ سال خدمت در ارتش آمریکا بازنشسته‌شده‌است. دلیل این موضوع پایان عمر راکتور هسته ای آن و هزینه بالای نگهداری آن است. اینترپرایز بزرگترین ناو هواپیمابر جهان است که با سوخت هسته‌ای کار می‌کند. طول این شناور ۳۴۲ متر است و در سال ۱۹۵۲ با هزینه ۴۵۱ میلیون دلار ساخته شد. حدود ۴۶۰۰ نفر از جمله ۲۵۰ خلبان در این شناور جنگی مستقر هستند.

قوای پیش‌برنده این ناو هواپیمابر را هشت رآکتور اتمی وستینگ هاوس تامین می‌کند و حداکثر سرعت آن ۶۲ کیلومتر بر ساعت می باشد.

اینترپرایز در بسیاری از جنگ‌ها از جمله جنگ آمریکا علیه عراق در سال‌های ۱۹۹۱ و ۲۰۰۳ مشارکت داشت.

این ناو به وزن ۸۵ هزار تن به همراه شناورهای نظامی همراهش در میان تدابیر شدید امنیتی روز ۱۶ فروردین ۱۳۹۱ از کانال سوئز به مقصد خلیج فارس عبور کرد. و در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۱ از خلیج فارس خارج شد

درخواست‌هایی برای تبدیل این ناوجنگی به موزه مطرح شده بود اما بعد از محاسبه هزینه نگداری از رآکتور هسته‌ای آن، این اقدام غیر ممکن ارزیابی شد. سرانجام ناو یو اس اس اینترپرایز روز شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۱ به خدمت قابل توجه 51 ساله خود در نیروی دریایی آمریکا در قالب مراسم تشریفاتی که در ایستگاه نیروی دریایی نورفلک در ایالت ویرجینیا برگزار شد، پایان بخشید.

---

منبع:ویکی پدیا دانشنامه ازاد

:: موضوعات مرتبط: ناو هواپیما بر , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات ناو هواپیمابر یواس‌اس اینترپرایز (سی‌وی‌ان-۶۵) ,

|

امتیاز مطلب : 1

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

 

رادار

 

 

رادار یکی از مظاهر شگفت انگیز قرن بیستم است اصول اولیه آشکارسازی تقریبا قدمتی برار با قدمت بحث الکترو مغناطیسی دارد فارا و ماکسول در سال های 1860-1845 پی بردندن که جریان های متغیر با زمان باعث ایجاد میدان های الکترومغناطیسی متغیر با زمان در فضای آزاد می شوند همچنین میدان های متغیر با زمان جریان الکتریکی متغیر با زمان تولید می کند میدان الکترومغناطیسی به وجود آمده در فضای آزاد با سرعت نور یعنی  حرکت می کند

در سال 1886 هرتز به طور تجربی نظریه هیا ماکول را مورد مطالعه قرار داد و نشان داد که امواج الکترومغناطیسی در برخورد اجسام منعکس و پراکنده می شوند که این مطالعه وی منجر بوجود آمدن ایده رادار شد جالب است بدانید آزمایش های هرتز در فرکانس های بالا طول موج 66 سانتی متر انجام شد ولی کارهای بعدی تا سال 1930 در فرکانس های پائین ادامه یافت تا آن که بعدا اهمیت استفاده از فرکانس های بالا روشن شد

به علت محدودیت در فناوری آن زمان در سال امواج آشکار سازی در فواصل بیش از یک مایل تا سال 1922 مطرح نبود تا اینکه در سال 1922 مارکونی ارتباط رادیویی بین قاره ها را طمرح نمود و عنوان کرد که امکان بوجود آمدن دستگاهی است که امواج را در جهات مختلف ارسال کند و پس از برخورد پرتوها به یک جسم فلزی نظیر کشتی توسط یک گیرنده این پرتوها دریافت شود که در نتیجه می توان در هوای ابری وجود کشتی را آشکار نمود اما وی در به دست آوردن بعضی از ایده هایش از جمله آشکار سازی جسم و انتشار امواج کوتاه در ورای خط دید ناموفق ماند.

در پاییز 1922 تیلور یانگ از آزمایشگاه تحقیقات دریایی (NRL) با استفاده از یک موج پیوسته (CW) با فرستنده و گیرنده مجزا وجود یک کشتی چوبی را آشکار نمودند بدین ترتیب می توان گفت که اولین سیستم های راداری آزمایشی به صورت موج پیوسته کار می کردند و نوع آشکار سازی آنها بستگی به تداخل ایجاد شده بین علائم مهم سیستم دریافت شده از فرستنده علائم انعکاسی ازهدف متحرک با متغیر فرکانس داپلر داشت.

این اثر شبیه لرزش موزونی است که ممکن است در هنگام عبور هواپیما از بالای گیرنده بویژه ایستگاه های ضعیف رخ می دهد این نوع رادارها رادار اموا پیوسته تداخل موجی نیز می نامند البته این نوع رادارها فقط برای اشکار سازی وجود هدف مفید بودند و استخراج اطلاعات موقعیت هدف از آنها مقدور نبود لازم به ذکر است نمونه های رادار CW در آزمایشگاه NRL در همان سال ها در فرکانس 32 و 60 مگاهرتز ساخته شد.

با توجه به محدودیت های استخراج اطلاعات کافی موقعیت از رادارهای موج پیوسته پژوهشگران NRL اولین تجربه را به سال 1934 با رادار پالسی در فرکانس 6 مگا هرتز به دست آوردند و با انجام آژمایش های متعدد دریافتند که فرکانس های راداری بالا برای این کار مطلوب می باشد و با ساخت لامپ های پرقدرت باعث تکامل طراحی رادار پالسی در فرکانس 200 مگاهرتزی شدند.

پیشرفت های اولیه رادار پالسی در رابطه با کاربردهای نظامی بود و در بریتانیا توسعه رادار بعد از آمریکا شروع شد اما به خاطر اینکه پیشرفت فناوری رادار مصادف با جنگ جهانی دوم بود و برتانیا نزدیک تر به جبهه جنگ بود این کشور کوشش های فراوان و بیشتری راصرف توسعه رادار نمود توجه برتانیا به رادار از سال 1935 شروع شد وتا اوایل 1940 توسعه رادار در بریتانیا و آمریکا مستقلا انجام می شد. علاوه بر این دو رادار در آلمان، فرانسه، روسیه و ایتالیا و ژاپن نیز به طور مستقل در حلال 30 سال بعد مورد تحقیق و توسعه قرار گرفت لیکن حدود توسعه و کاربردهای نظامی آنها متفاوت بود.

 

 

 

بقیه مطالب به همراه عکس های بیشتر در ادامه مطلب.....

 

:: موضوعات مرتبط: هواپیما ها جنگی و بمب افکن , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات رادار و انواع ان ,

|

امتیاز مطلب : 1

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

:: ادامه مطلب

AC-130 یک هواپیمای پشتیبانی نزدیک است که با داشتن چندین توپ قوی یک برگ برنده برای آمریکا در صحنه های نبرد می باشد.

این هواپیما که اصطلاحا کشتی تیر انداز نامیده می شود، در بسیاری از عملیات شایستگیهای خود را نشان داده است. از آن جمله می توان به جنگ آمریکا در سومالی اشاره کرد کهAC-130 ها به پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی پرداختند. این هواپیما در پاناما، جنگ خلیج فارس و بوسنی هرزگووین نیز به کار گرفته شد. AC-130 دارای 4 موتور توربو پراپ T56-A-15 بوده که هرکدام دارای قدرت 4910 اسب بخار است که به هواپیما حداکثر سرعت 0.4 ماخ (482 کیلومتر بر ساعت) را می دهد.

درحال حاضر دو مدل از AC-130 در حال خدمت می باشند: AC-130H Spectre (شبح) که دارای دو توپ 20 میلی متری، 1 توپ 40 میلیمتری و یک توپ 105 میلیمتری (حدوداً به اندازه توپ یک تانک) می باشد و AC-130U Spooky(شبح وار) که به یک توپ 25، یک توپ 40 میلیمتری و یک توپ 105 میلیمتری مجهز است.

خدمه هر دو نمونه، شامل پنج افسر (خلبان، کمک خلبان، افسر ناوبر و هدایت گر، افسر کنترل کننده آتش، افسر جنگ الکترونیک) و هشت نفر دیگر شامل مهندس پرواز، اپراتور حسگر های تلویزیونی، اپراتور حسگر های فرو سرخ، مسئول پر کردن اسلحه ها و چهار اپراتور توپها می باشد. AC-130 نمونه مسلح و اصطلاحاْ gunship هواپیمای معروف ترابری C-130 هرکولس است. اولین پرواز این هواپیما (که مدل AC-130A بود که امروزه کنار گذاشته شده است) در سال 1967 انجام شد. اگر چه از آن زمان تاکنون فناوری و تکنولوژی بسیار رشد کرده؛ ولی کاربردهای AC-130 چندان تغییر نکرده است.

نقشهای این هواپیما عبارت است از : پشتیبانی هوایی نزدیک، نقش بازدارندگی و شناسایی، دفاع منطقه ای، عملیات اسکورت، کنترل هوایی، کنترل و فرماندهی (command and control) به صورت محدود و عملیات جستجو و نجات.

 AC-130A اسپکتر به لحاظ ابعاد خارجی مانند C-130 بوده و یکی از تفاوتهای اصلی آن با نمونه های جدیدتر عدم قابلیت سوخت گیری هوایی است. این نمونه با حداکثر مهمات دارای برد 1450 مایل ( 3943 کیلومتر) می باشد.

 AC-130A برای شرکت در جنگ ویتنام در 20 سپتامبر 1967 به ویتنام اعزام شد و یک هفته بعد اولین ماموریت خود را به انجام رسانید. اولین مورد انهدام این هواپیما در سال 1969 بوقوع پیوست که در آن دو خدمه هواپیما کشته شدند. در طول جنگ ویتنام  از هجده فروند AC-130 ، پنج فروند ساقط شد؛ ولی در کل این هواپیما توانست بیش از 10000 ماشین دشمن را نابود کند.

 آخرین AC-130A در سال 1995 بازنشسته شد و در سال 1995 مدل AC-130H جایگزین مدل A گردید. کامپیوترهای مدل AC-130H دارای توانایی تشخیص دشمن از دوست هستند که باعث کاهش تلفات نیروهای خودی در صحنه نبرد می شود. این هواپیما در جنگ خلیج فارس نیز استفاده شد و تنها یک فروند آن (به همراه 14 خدمه) ساقط شد.

AC-130U اسپوکی از پیشرفته ترین کشتی های جنگی(گانشیپ:GunShip) جهان می باشد، به گونه ای که بیش از 609 هزار خط نرم افزار برای سیستم کنترل آتش و الکترونیک پروازی آن نوشته شده است. سیستم کنترل آتش آن توانایی حمله همزمان به دو هدف را با استفاده از دو توپ دارد، به طوری که این هدفها می توانند در فاصله 1 کیلومتری از همدیگر هم باشند.

 حسگر های فرو سرخ و رادار این مدل APQ-180 ( رادار جنگنده F-15E) می باشد که به آن توانایی انجام عملیات در روز و شب و هر شرایط آب و هوایی می دهد. در صورت لزوم تمام اسلحه ها می توانند به حسگر ها وصل شده  و از آن فرمان بگیرند.

مشخصات:

خدمه : 13
حداکثر سرعت : 470 میلومتر برساعت
برد پروازی : 4070 کیلومتر
وزن مهمات : 10 تن

تسلیحات:

AC-130A Project Gunship II

* 4× 7.62 mm GAU-2/A miniguns
* 4× 20 mm M61 Vulcan cannon

AC-130A Surprise Package, Pave Pronto, AC-130E Pave Spectre

* 4× 7.62 mm GAU-2/A miniguns
* 2× 20 mm M61 Vulcan cannon
* 2× 40 mm (1.58 in) L/60 Bofors cannon

AC-130E Pave Aegis

* 2× 20 mm M61 Vulcan cannon
* 1× 40 mm L60 Bofors cannon
* 1× 105 mm (4.13 in) M102 howitzer

AC-130H Spectre

AC-130H Pave Spectre II

* 1× 40 mm L60 Bofors cannon
* 1× 105 mm (4.13 in) M102 howitzer

AC-130U "Spooky" Gunship

* 1× 25 mm (0.984 in) 5-Barrel GAU-12/U Equalizer gatling gun
* 1× 40 mm L60 Bofors cannon
* 1× 105 mm (4.13 in) M102 howitzer
_____________________________________________________

منبع:http://newcoy.persianblog.ir

:: موضوعات مرتبط: جنگنده های امریکایی , پشتیبانی , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات AC-130، اژدهای شبح وار ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

2-موشك كروز دريايي كوثر(C-701)

اين موشک ترکيبي از تکنولوژي بومي و برداشتهايي از نمونه ي چيني C-701 است اين موشک به يک سرجنگي الکترو اوپتيک مجهز است که به همراه يک رادار جستجوي ميليمتري کنترل آن را انجام ميدهد
موشک کوثر مناسب براي شليک از شناور هاي گشتي کوچک تا متوسط لانچر هاي زميني هليکوپتر ها و جنگنده ها يا هواپيماهاي گشت درياييست (مانند اوريون)
از توانايي هاي اين موشک ميتوان به اصلاح اتوماتيک مسير شليک انتخاب اتوماتيک هدف بعدي(نزديک ترين هدف در صورت خارج شدن هدف اول از دسترس يا قفل رادار بطور کلي بازيافت البته امکان هدايت اپتيکي تلوزيوني هم هست)

مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتي
برد بيشينه:15 تا 19 کيلومتر
طول:2.6 متر
وزن سرجنگي: 29 کيلوگرم با توانايي ضد زره براي ورود به قسمت هاي داخلي تر(تاخير در انفجار)
وزن کلي: 100 کيلوگرم
موتور: يک بوستر سوخت جامد با سوخت ذخيره
سرعت: 0.8 ماخ
نوع کنترل گر: کنترل گر تصويري يا رادار موج ميليمتري به همراه رادار خانگي Sea skimmer

:: موضوعات مرتبط: ضد ناو وکشتی , ,
:: برچسب‌ها: موشك كروز دريايي كوثر(C-701) ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

 

آشنایی با موشک خلیج فارس - ایران

از آنجا که موشک «خلیج فارس»، به عنوان نسل چهارم موشک موفق، دقیق، پرطرفدار و کاملاً بومی فاتح110، به صورت انبوه، تولید می‌شود، فرماندهان نظامی از بابت نرخ آتش به سوی اهداف مهاجم، نگرانی نخواهند داشت

 

 

این موشک در مرحله نهایی خود روی هدف قفل می‌کند. این جمله گویای این است که اولاً این موشک از سامانه شناسایی و تشخیص هدف برخوردار است که می‌تواند از هر یک از انواع اپتیکی، فروسرخ، راداری یا لیزری باشد که عدم اعلام این نوع هدایت، برای ناشناخته ماندن ماهیت عملکرد سامانه و سخت‌تر شدن مقابله با آن لازم به نظر می‌رسد.

دوماً سامانه‌ای که قابلیت عمل قفل داشته و به پردازشگر هوشمند (دارای هوش مصنوعی) مجهز باشد قطعاً و یقیناً توان تعقیب اهداف متحرک را دارا است.

این موشک با سرعت بالای خود که حدود 3 برابر سرعت صوت اعلام شده (تقریباً 1020 متر بر ثانیه) دارای انرژی جنبشی بالایی است که با وجود حرکت شیرجه‌ای روی هدف در مرحله نهایی پرواز، که به این انرژی می‌افزاید، اثر تخریبی بسیار بالایی دارد و امکان واکنش را نیز از هدف خود سلب می‌کنند.

مجهز بودن موشک خلیج فارس به یک کلاهک 650 کیلوگرمی که تنها 65 کیلوگرم کمتر از کل جرم یک موشک کروز ضدکشتی نور است، قدرت تخریبی باورنکردنی برای این سلاح ضد کشتی ایجاد می‌کند و شاید تنها اصابت یک فروند از این موشک برای آسیب رسانی بسیار جدی به یک ناوشکن و یا خارج کردن یک ناوهواپیمابر از رده عملیاتی کافی باشد.

همچنین برد 300 کیلومتری موشک خلیج فارس، تقریباً تمام خلیج همیشه فارس و دریای عمان را پوشش می‌دهد.

این موشک نیز همانند سایر موشک‌ها باید موقعیت اهداف خویش را پیش از پرتاب بدست آورده و پس از پرتاب مسیر یابی دقیق خود را به سمت آنها انجام دهد.

رادارهای زمینی و دریایی ماوراء افق و یا هواپیماها و پهبادهای نظارت هوایی پس از بدست آوردن طول و عرض جغرافیایی هدف، این مختصات جغرافیایی را به واحد پرتاب موشک ارسال می‌کنند و پس از آن موشک به سمت موقعیت معلوم شده در سطح دریا روانه می شود.

با توجه به شکل طراحی دماغه موشک خلیج فارس می‌توان به تفاوت بین این موشک و فاتح پی برد. موشک خلیج فارس در نوک کلاهک خویش از یک سامانه الکترواپتیک پیشرفته برای کشف اهداف در هنگام بازگشت به جو بهره می‌جوید که این امکان را به موشک می‌دهد تا در زمان حمله مستقل بوده و خود اقدام به کشف هدف کرده و خود را به سمت هدف هدایت کند.

موشک خلیج فارس پس از شلیک مستقل است و با اتکا بر سامانه‌های هدایت داخلی خود بدون نگرانی از اخلال رادیویی طی مسیر می‌کند.

هدف بزرگی که موشک خلیج فارس مامور انهدام آن است بسیار بزرگ بوده و یک غول تمام فلزی با وزنی در حدود 90 تا 100 هزار تن و با ابعادی در حدود 300 متر طول و بیش از 70 متر عرض به شمار می رود.

ناوهای هواپیمابر از بزرگترین کشتی‌های موجود در دریاها بوده که علاوه بر ابعاد بسیار عظیم خویش کاملا زره پوش نیز هستند.

دستیابی به چنین هدفی که بسیار بزرگ و به لحاظ سرعت و مانور تنبل است امکانپذیر به نظر میرسد اما در نوع خود از آنچنان حفاظت و تدابیری بهره مند است که امکان دستیابی به خویش را برای موشک‌های کروز و قایق های تند رو سخت کرده است.

بعنوان مثال ناوهای هواپیمابر آمریکایی هر کدام با استفاده از تعداد زیادی کشتی های پشتیبانی دفاع هوایی و حتی زیردریایی های تهاجمی حفاظت می‌شوند که تعداد زیادی از آنها هم عرض با ناو حرکت نموده و مقابل مسیر موشک‌های کروز قرار می‌گیرند تا اجازه ورود به حریم ناوهواپیمابر را نیابند.

علاوه بر آن خود ناو و ناوشکن‌های همراه آن هم به تعداد زیادی از سامانه‌های توپی و موشکی مقابله با موشک‌های کروز مجهز هستند.

اما در این میان موشک بالستیک خلیج فارس با عبور آسان از تمام این موانع با فرود مافوق صوت از ارتفاع بالا عملا چنین تدابیری را بلااستفاده می‌کند. این موشک ایرانی برخلاف موشک‌های کروز حجم سرجنگی بسیار قوی دارد.

موشک‌های کروز مانند نور، تنها 160 کیلوگرم سرجنگی دارند اما کلاهک خلیج فارس معادل 7 بمب معمولی مارک 82 یا سه بمب مارک 83 خرج انفجاری در خود جای داده است.

انفجار یک بمب معمولی سه حالت برخورد، شوک و موج و نیز اثر حرارتی بوجود می‌آورد و تفاوت عمده بین موشک و بمب، در برخورد با سرعت بالا در موشک‌ها است. لذا با سرعت برخورد بالایی که موشک خلیج فارس دارد، به مقدار نامعلومی بسته به نوع فیوز و طراحی سرجنگی در سطح عرشه ناو نفوذ می‌کند.

در حالت عمومی قدرت انفجاری ناشی از برخورد چنین بمبی حدود 1.2 تا 8 متر در عمق زمین نفوذ می‌کند و دایره‌ای به قطر 7 تا 18 متر بوجود می‌آورد.

کلاهک بارانی نیز می‌تواند تا 3000 قطعه انفجاری با سرعت متغیر بین 600 تا 2000 متر بر ثانیه به اطراف خود پرتاب کند که شوک ناشی از انفجار با سرعت متغیر از 500 تا 800 متر بر ثانیه از محدوده انفجار به بیرون خارج می‌شود و جریانی برابر با 1.8 تا 2.5 برابر صوت بوجود می آورد.

موج انفجار تولید شده در نوع بارانی به تنهایی قادر است سطح کل ناو را از هر جسم متحرکی تخلیه کند.

 

:: موضوعات مرتبط: ضد ناو وکشتی , ,
:: برچسب‌ها: آشنایی با موشک خلیج فارس - ایران ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

تانک روسی جدید T-95 با اسم عقاب سیاه دارای شاسی کشیده و کوتاه و برجک کم ارتفاعی می باشد که از مقاومت بالایی در قبال راکتها و گلوله های ضد تانک برخوردار میباشد این تانک  به زره واکنشی یا انفعالی و زره الکترو مغناطیسی نوینی مجهز است و بر خلاف مدلهای پیشین برجک آن فاقد اپراتور تیر انداز می باشد.

وزن این تانک بین 50-30 تن است این ماشین جنگی جدید به تجهیزات سیستم الکترونی جستجوگر و نشانه گیری پیشرفته نو و جدید رادیو الکترونی مجهز است در این تانک از سیستم رادار برای شناسایی و تعیین هدف استفاده گردیده است زره پیشانی تانک از جنس آلیاژهای مخصوص و مواد کامپوزیتی سری ساخته شده است و توپ بدون خان ۱25میلیمتری تانک T-95 مجهز به سیستم جاگذاری گلوله به صورت اتوماتیک و نشانه روی با تجهیزات الکترونی پیشرفته ای است که تمامی اطلاعات در مورد هدف مورد نظر به وسیله ای سیستم اپتیکی و گرمایی و مادون قرمز مجهز و سیستم تعیین فاصله لیزری و رادار جستجوگر مشخص و توسط کامپیوتر موجود در تانک محاسبه میگردد که وی را قادر می سازد تا با هر تانک پیشرفته غربی به جنگ و نبرد به پردازد.

در روی این تانک می توان توپهای با کالیبر بزرگ مانند 135-140- 152میلی متری هم نصب و استفاده کرد ،در روی برجک تانک تیربار 12.7 میلی متری "کرد" نصب گردیده که کنترل آن از داخل تانک و توسط اپراتور صورت میگیرد .

برای پنهان شدن تانک در مناطق جنگی از دید دشمن مهندسان کارخانه تانک را مجهز به راکتهای 81 میلی متر 902b دودزای مدل "توچا" کرده اند.
سیستم حرکتی تانک T-95مجهز به موتور 12 سیلندر X شکل دیزل و یا می توان از موتورهای توربین جت استفاده که به این تانک سرعت زیاد و قدرت مانور بالایی در میادین نبرد و جنگ میدهد.

مشخصات تانک روسی جدید T-95  :
وزن( تن) 50-30
سرنشین3-2 نفر
ارتفاع (متر)2
طول (متر) نامشخص
عرض(متر) نامشخص
موتور 12سیلندر X شکل دیزل به قدرت 1650 اسب بخار و یا توربین جت به قدرت 1800-1500 اسب بخار
اسلحه توپ کالیبر152میلی متری GSP-NP با 40 گلوله
ماکزیمم سرعت 80 کیلومتر در ساعت در جاده های  شوسه و 50 کیلومتر در زمینهای ناهموار
برد مفید (کیلومتر) 500
تیربار 7/12 میلیمتری کرد(KORD)
نارنجکهای دودزا 81 میلی متر 902b مدل "توچا"
مقدار فشار شنیهای تانک در روی خاک 0,9 кg/см². (900گرم در سانتی مترمربع)

( تصویر بالا موتور 12 سیلندر دیزل X شکل با قدرت 1650 اسب بخار تانک T-95 را نشان میدهد )

 

( تصویر بالا  تانک مدرن وقدرتمند T-95 را نشان میدهد )

 

---

منبع:http://irartesh.ir

:: موضوعات مرتبط: تانک ها , ,
:: برچسب‌ها: تانک روسی جدید T-95 یا اسم عقاب سیاه ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق زمین، تانک یکی از مهمترین ادوات در رزم های زمینی به حساب آمده و به نوعی از زمان جنگ دوم جهانی تا به امروز به عنوان یکی از اهرم های تاثیر گذار در تعیین نتیجه نبرد به حساب آمده است. در کشور ما ایران تلاش ها برای طراحی و ساخت یک تانک بر مبنای دانش و توان بومی از اوایل دهه 1370 شمسی آغاز شده و تانک ذوالفقار 3 امروز به عنوان محصول نهایی این پروژه به نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران تحویل داده شده است.

شاید بتوان طرح " تانک ذوالفقار " را یکی از طولانی ترین پروژه های تاریخ دفاعی ایران به حساب آورد که هم اکنون پس از گذشتن حدود دو دهه به نتیجه رسیده است. تا به امروز 3 مدل از این تانک معرفی شده است که البته مدل اصلی که در آینده به عنوان تانک اصلی نیروهای زرهی ایران وارد عمل می شود تانک ذوالفقار 3 خواهد بود.

بر اساس اسناد رسمی، در سال 1375 شمسی اولین مدل از تانک ذوالفقار به صورت علنی رونمایی شد.

از نظر ظاهری باید به این نکته اشاره کرد که در طراحی این تانک از همان ابتدا از بحث طراحی برجک گنبدی شکل که بیشتر در تانک های روسی استفاده می شود دوری شده و طراحان سعی کرده بودند تا از طرح های دیگر در این بخش الگو بگیرند.

بیشتر کارشناسان غربی معتقد هستند که ذوالفقار 1 بیشتر طرحی بر اساس تانک قدیمی " ام 60 " ساخت آمریکا بوده و طراحان ایرانی در این بخش آنچنان به دنبال طرح های متفاوت نرفته اند. باید توجه داشت که به دلیل مسائل امنیتی، پروژه ذوالفقار همواره در هاله ای از ابهام قرار داشته و اطلاعات دقیق و مشخصی در بحث مشخصات و مختصات آن از طرف منابع رسمی وجود ندارد. لذا در این گزارش سعی شده است تا از اعداد و ارقام تخمینی و گمانه زنی های تخصصی اعلام شده در فضای رسانه ها استفاده شود.

تانک ذوالفقار 1 یک حرکت  ابتدایی در بحث طراحی و ساخت تانک به حساب می آید که به متخصصان داخلی این امکان را داد تا با بهره گیری از یک طرح ساده به بسیاری از دانش های پایه و کلی در بحث طراحی تانک برسد. باید گفت که به نظر سلاح اصلی تانکهای سری ذوالفقار توپ های 125 میلی متری بدون خان مدل " 2A46 " ساخت روسیه است.

با کمی انحراف از بحث اصلی باید گفت که ایران در سالهای پس از اتمام جنگ تحمیلی و به منظور تامین فوری نیازهای زرهی خود اقدام به تولید تحت امتیاز تانکهای سری " تی – 72 اس " کرد. از همین طریق دانش مربوط به طراحی و ساخت این توپ به کشور منتقل شد. باید گفت که این توپ از دهه 1960 میلادی و بر روی تانکهای سری تی 64 وارد خدمت شده و تا به امروز به عنوان سلاح اصلی تانکهای روسی مورد استفاده قرار می گیرد.

این توپ یکی از اولین توپهای جهان مجهز به سیستم گلوله گذاری خودکار به شمار می آید که می توان با کمک آن خدمه تانک را در حد 3 نفر نگاه داشت. گستره قابل توجهی از مهمات هدایت شونده و غیر هدایت شونده توسط این توپ قابل استفاده است. مهمات ضد تانک شدید الانفجار، مهمات ضد زره با باله ثابت شده و موشکهای هدایت لیزری سری " AT-11 " از جمله این مهمات هستند. با استفاده از این مهمات هدایت شونده می توان با اهدافی در فاصله 4 کیلومتری درگیر شد. این توپ دارای نرخ آتشی در حدود 4 تا 6 گلوله در دقیقه است.

در بحث سلاح های ثانویه ذوالفقار از یک قبضه تیربار سبک ام ژ – 3 با کالیبر 7.62 میلی متری و دو قبضه مسلسل سنگین 12.7 میلی متری سری "دشکا" بهره می برد.

 

برای دیدن ادامه مطالب و عکس های بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید.....


 

:: موضوعات مرتبط: تانک ها , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات تانکهاس ذوالفقار ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

:: ادامه مطلب

:: موضوعات مرتبط: تهاجمی , ,
:: برچسب‌ها: آشنایی با هلیکوپتر تهاجمی سوپر -کبرا ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

 

میل می-۱۷ (به انگلیسی Mil Mi-17) که در روسیه به اسم می-۸ ام (به انگلیسی Mi-8M) شناخته می‌شود٬یک بالگرد ترابری-نظامی روسی است که در حال حاضر در دو کارخانه کازان و اولان-اوده تولید می‌شود. میل ۸/۱۷ بالگردی است ۴ پره با موتور توربینی که از سال ۱۹۶۷ میلادی وارد خدمت شده‌است. در حدود ۱۵۰۰۰ فروند میل-۱۷ تا به حال ساخته شده که در ۷۰ کشور مشغول خدمت هستند.

 

 

آشنایی بیشتر با هلیکوپتر ترابری میل-17:

همیشه بالگردهای ترابری کار بسیار مهمی درزمینه ی ارائه ی تجهیزات به میدان نبرد داشته اند.این هاباید تمامی تجهیزات لازم برای مقابله یا هجوم را برای نیروهای خودی تهیه می کردند.ونباید گفت در زمینه ی جنگ فقط باید به بالگرد های تهاجمی فکرکرد.روسیه و آمریکا سعی کرده اند در انواع مختلفی بالگردهای ترابری و حتی فوق ترابری تولید کنند.

 

روسیه نیاز داشت که بتواند نیروهای خود رادر کشوربزرگ خود در نواحی فراوان با سرعت ضربتی وبالابه به مناطق حساس ویا نبرد برساند.این در حالی است که این بالگرد باید فوق ترابری باشد وعلاوه برداشتن قدرت حمل بالا بایددرشرایط خطرناک خودی نشان دهد و از کمند مهاجم فرارکند.

 

شرکت میل به عنوان بهترین شرکت تولید بالگرد در روسیه طرح پیشنهادی مناسب با نام میل 8 را به روسیه داد.این بالگرد باید در زمین های ناهموار به خوبی حمل نفر و تجهیزات می کرد و در مقابل آن در این نواحی با این هوای سرد دوام می آورد و تاکتیک های نوین را به خوبی اجرا می کرد.این بالگرد این توان را دارد که در هواهای خیلی گرم و بسیار سرد دوام بیاورد. شاید باور نکنید ولی دمای - 50 الی+50 درجه سانتی گراد برای این هواپیما تعریف شده است. این بالگرد علاوه براین می تواند در تمام مدت کارایی داشته باشد و در شبانه روز مشکلی برای پرواز نداشته باشد. (VFR,IFR). از این رو این بالگرد برای نواحی متعددی تعریف شده از جمله آن حرکت در جنگل، بیابان، کوهستان و مناطق دشتی و دلتایی می باشد. میل هشت یا هیپ در واقع یک هیلکوپتر دو موتوره ویژه حمل و نقل هوایی است که از آن می توان بعنوان یک هلیکوپتر تهاجمی یا پشتیبانی آتش هوایی نیز استفاده کرد در بسیاری از ارتشها با نصب دو توپ یا گاتلینگ از ان بعنوان یک هیلکوپتر تهاجمی بر علیه اهداف زمینی استفاده میکنند. تاریخچه تولد این هلیکوپتر به 9 جولای 1961 باز میگردد جایی که برای اولین بار نمونه آزمایشی تک موتوره ان به کد W-8 و با یک موتور AI-24W به پرواز درآمد . یک سال بعد در تاریخ 17 سپتامبر 1962 دومین نمونه پیش تولید آن با دوموتور یاد شده پرواز کرد. تا سال 1967 که این پرنده به خدمت ارتش شوروی درآمد تغییرات بسیاری بروی آن اعمال شد و در این سال بود که زندگی عملیاتی خود را در این نیرو آغاز نمود . در واقع این پرنده در دسته پر تولید ترین پرنده های دنیا دسته بندی میگردد چرا که تعداد بسیار از این پرنده نجیب و سخت زی تولید و وارد سرویس شده اند . یکی از مدلهای این هلیکوپتر مدل تی است که به موشکهای ضد تانک و البته توپ و گاتلینگ مسلح است و توانایی حمل 24 سرباز مسلح را نیز دارد . گونه صادراتی این هلیکوپتر با نام میل 17 در بسیاری از ارتشهای جهان مشغول ارائه سرویس است . میل 17 در ارتش شوروی همان مدل ام بود و سرویسهای خود را ارائه میداد . دو مدل 14 و 24 را نیز طراحان میل با الهام از همین میل 8 طراحی و تولید نمودند …میل 14 در واقع همان گونه دریایی میل 8 به شمار میرود . تاکنون بالغ بر 40 مدل مختلف از این هلیکوپتر ساخته شده است. در واقع با ارتقای کیفیت در این بالگرد میل 17 شکل گرفت که یکی از انها استفاده از موتور های پیشرفته تر و بزرگتر TV3-117MT و همچنین روتورهای بزرگتر بود . شرکت سازنده این گزینه را در اختیار مشتریان میگذارد که از موتورهایی برای شرایط اب هوایی گرم یعنی موتور Isotov TV3-117VM نیز استفاده کنند و این بستگی به خود خریدار دارد . اخیرا نیز چین و ونزوئلا در گونه های خریداری شده از موتور های گونه جدید VK-2500 که برای ارتفاعات طراحی شده است استفاده کرده اند که این موتور توسط شرکت سازنده به سیستم کنترل FADEC مجهز شده است . درواقع طراحی میل 17 برای صادرات است و به همین دلیل طراحان روسی همه دقت و هنر خود را به خدمت گرفته اند تا بهترین شاهکار خود را ارائه دهند البته از یاد نبریم پرنده های روسی بدلیل مقاومت و عمر بالا همیشه در بین خریداران جهان سومی از طرفداران زیادی برخوردار بوده است . همانطور که گفته شد این بالگرد فوق ترابری می باشد و همچنین به دلیل داشتن سیستم ها ی حرارتی و برودتی خاص می تواند در هرگونه شرایط دمایی خود را ظاهر کند.همچنین این بالگردباداشتن سیستم ضد یخ زدگی این توانایی را دارد که در شرایط جوی نامناسب مانند بارش برف و باران یا گردو غبار زیاد وهمچنین در شرایط رطوبتی زیاد و در حالت های شرجی کارایی خود را نشان دهد.

 

این بالگرد با وجود مشهوریت به کار حمل و نقل دارای محل خاصی برای پرتاب موشک یا رهایی بمب می باشد.علاوه برآن احتمالا سیستم تیربار و آتش بار نیز برروی آن نصب گردد.

 

این بالگرد دارای شناورهایی است که می تواند روی بالگرد نسب شود و باعث شوند که بالگرد روی آب بنشیند.

درضمن روسیه سیستمی هشدار دهنده با نام NATASHAرا برای این بالگرد به کار گذاشته اند تاتمامی جوانب و عیب و ایرادهای احتمالی را به خلبان گزارش می دهد(مانند لرزش موتورها،خرابی پمپ سوختی،آتش گیری برخی مناطق بالگرد و…) تا هرچه زودتربه آن رسیدگی گردد. در واقع یک نکته کلیدی این جاست که اسم میل 17 در واقع معرف نمونه صادراتی محصول کارخانه میل است . در نیروی های ارتش شوروی یا روسیه کنونی که کاربر این بالگرد هستند از این بالگرد با عنوان Mi-8MT یاد میشود . البته میشود میل 17 را به راحتی از میل هشت تشخیص داد چرا که رتورهای قسمت عقبی و جهت نصب انها در پشت با میل هشت متفاوت است . این تفاوت اصلی میل هشت با میل هفده است در میل هشت رتور عقب در قسمت چپ و در میل 17 در قسمت راست روتور نصب شده است . همچنین یک سپر محافظتی در مقابل دهانه ورود هوای میل 17 نصب شده است که از ورود گرد غبار به داخل موتور جلوگیری میکند . هواکشهای موتور میل 17 از هواکشهای موتور نصب شده بروی میل 8 یعنی موتور TV2 که وظیفه تامین نیرو در میل هشت را برعهده دارد کوتاه تر است و بروی کابین امتداد پیدا نکرده است . در این بالگرد باید یک اکیپ 3 نفره باشد(حداقل)تا بالگرد پرواز کند.این اکیپ به عنوان خدمه ی پروازی شناخته می شوند که شامل خلبان و کمک خلبان و مهندس پرواز است که به کمک هم می توانند بالگرد را به کار بکشند و همچنین در صرتی که این بالگرد نمایی غیر از حمل و نقل را به خود بگیرد و مجبور باشد فراترابری کار کند می تواند بیش از5خدمه ی پروازی داشته باشد. میتوان گفت از نکات قوت و یکی دیگر از دلایل فروش بالای این بالگرد این است که کارخانه سازنده بنا به درخواست خریدار اقدام به طراحی یا تغییرات در بالگرد مینماید . این بالگرد توانایی بر عهده گرفتن بسیاری از نقشها را دارد ..میتوانید این بالگرد را مسلح کرده بر علیه اهداف زمینی استفاده کنید. قابلیت نصب بسیاری از سلاحها را دارد .

 

 

مشخصات  هلیکوپتر ترابری: میل-17 / Mil-17

نوع هلیکوپتر: هلیکوپتر ترابری

کشورسازنده:  شوروی سابق، روسیه

شرکت طراحی: شرکت میل شرکت سازنده: شرکت کازان، اولان-اوده

تاریخ نخستین پرواز: 1970

تاریخ رونمایی: 1970

وضعیت کنونی: در حال فعالیت، در حال تولید

بکار گیرنده ها: روسیه، چین، هند، ایران

آغاز ساخت: 1967 تاکنون

تعداد ساخته شده: 12000 فروند تاکنون

قیمت هر فروند: -

مشخصات:

کشور سازنده روسیه
تاریخ معرفی برای میل 17 : 1981
طول : 25.4 meters
ارتفاع : 4.76 متر
وزن خالی : 7100 کیلو
حداکثر وزن در هنگام برخاستن : 13000 کیلو

 

:: موضوعات مرتبط: ترابری , ,
:: برچسب‌ها: آشنایی با هلیکوپتر ترابری میل-17 ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

کارخانه بالگرد سازی کاموف بالگردی مشابه با نمونهKa-50  به نام Ka-52  طراحی و ساخته است که قطعات این بالگرد به مقدار زیادی از بالگردKa-50  به عاریت گرفته شده است.

Ka-52 بالگردی تهاجمی و چند منظوره است که قادر به پرواز در همه شرایط آب و هوای جوی روز و شب می باشد این بالگرد توانائی مانور و قدرت زیادی را در میادین جنگ و نبرد در اختیار خلبان قرار میدهد و در کابین بالگرد  Ka-52 بر خلاف مدل Ka-50 که جا برای یک خلبان وجود داشت دو محل در نظر گرفته شده است یک جا برای خلبان و یک جا هم برای اپراتور می باشد.

صنایع نظامی کشور روسیه در سال 1997 میلادی کارخانه کاموف این بالگرد را با همکاری شرکت اسرائیلیIAI – Israel  Aircraft Industries Ltd  به خط تولید رسانده است.
بالگرد Ka-52 در میادین جنگ برای فرماندهی نیروهای درگیر در جنگ خیلی موثر و کارآمد است از این بالگرد برای مبارزه و از بین بردن اهداف مختلفی در میادین نبرد و جنگ طراحی و در نظر گرفته شده است  که مهمترین این اهداف به شرح زیر میباشند:
از بین بردن تانکها و وسایل زرهی سبک دشمن که برای این منظور بالگرد را مسلح به راکتهای ضد تانک "ویخر" با برد 10 کیلومتر گردیده است.
سیستم اویونیک پروازی بالگرد Ka-52 مجهز به انواع سیستمهای ناوبری اینرسیالی و خلبان خودکار و سیستم هد آپ دیسپلی یا (اچ یو دی) و نمایشگرهای جهت هدفگیری می باشد که همگی به نحو مناسبی در کابین بالگرد و در دسترس خلبان و اپراتور  نصب  قرار گرفته اند برای تعیین هدفهای زمینی کارشناسان کارخانه کاموف بالگرد Ka-52 را مجهز به یک تثبیت کننده تلویزیونی فرو سرخ کرده اند که به راحتی می تواند هدفهای را در میادین جنگ تا فاصله 20 کیلومتری در روز و 13 کیلومتر در شب تعیین کند و از توانائی ها دیگر این بالگرد در این است که  قادر به انجام آن کمک و تعیین آتش دقیق برای نیروهای زمینی خودی در جنگ میباشد و همچنین توانائی از بین بردن هدفهای پرنده مانند بالگردها ،هواپیماهای جنگی که در ارتفاع کم و با سرعت زیر صوت پرواز می کنند و یا هواپیمایهای بی سرنشین دشمن که در در میدان جنگ در حال عملیات و پرواز و شناسائی هستند را می باشد که برای این منظور بالگرد مجهز به راکتهای  هوا به هوا "ایگلا" گردیده است.
کابین بالگرد Ka-52 هم ضد گلوله می باشد و در قبال گلوله های تا کالیبر12.7 میلی متری و ترکشهای توپهای 23 میلی متری مقاوم است.

در روی موتورهای بالگرد سیستمی نصب گردیده است که از پراکندگی اشعه مادون قرمز جلوگیری میکند که باعث جلوگیری از برخورد و هدف گرفته شدن کمتری توسط راکتهای مادون قرمز می باشد.
در این بالگرد هم سیستم کاتاپولت هم نصب شده است و در هر شرایطی اضطراری خلبان و اپراتور بالگرد می توانند آنرا ترک کنند.
در اطراف بدنه این بالگرد دو بالچه نصب گردیده است که در روی آنها مهمات و باکهای سوخت اضافی قرار دارند بالگرد مجهز به دو موتور توربینی TVZ-117VMA که هر کدام 2200 اسب بخار تولید می کنند ،بالگرد  Ka-52 قادر به حمل تا 2.5 تن مهمات می باشد.

ويژگيهاي بالگرد Ka-52:
- خدمه پرواز دو نفر (یک نفر خلبان ویک نفر اپراتور)
    -  قطر چرخانه اصلي(متر) 14,5
    - طول بدنه با ملخ چرخان (متر) 16
    - طول بدنه(متر) 14.2
   - ارتفاع (متر) 4.9
   - عرض با طول بالها 7.3
  - وزن خالي (كيلوگرم) 7800
  - ماکزیمم بيشينه وزن برخاست (كيلوگرم) 11300
  - سقف پرواز خدماتي(متر) 3900
  - ماكزيمم سقف پرواز(متر) 5500
- شعاع عملیاتی ( با مهمات کامل) 1100 كيلومتر
حداکثر بار مفید (کیلوگرم) 2800
- پيشرانه دو دستگاه موتور توربو شفت  مدل ТВk-2500 ساخت كارخانه موتورسازی کلیموف
هريك به قدرت ماکزیمم 2700 اسب بخار
- حداکثر سرعت اوج گیری 2700  متربرثانیه
- ماکزیمم بيشينه سرعت پرواز بصورت شیرجه 350 كيلومتر برساعت
- بيشينه سرعت پرواز در سطح افق 260 كيلومتر برساعت
- سرعت پرواز به بغل ( چپ و راست ) 80 كيلومتر برساعت
- سرعت پرواز به عقب 90 كيلومتر برساعت
مهمات قابل حمل توسط بالگرد روسی Ka-52 به شرح زیر می باشد:
- توپ 30 میلی متری مدل 2А42 با 500 گلوله
- 12 قبضه راکت ضد تانک "ویخر" با برد 10 کیلومتر
- 4 قبضه (دو قبضه در هر طرف) راکت هوا به هوای "ایگلا"  
-  دو بلوک راکت غیر هدایت شوند NAPA-134 و یا چهار بلوک راکت غیر هدایت شوند NAPA-8 و یا چهار قبضه راکت غیر هدایت شونده NUR  مدل С-24 و یا دو عدد بمب500 کیلوی FAB-500 و یا سه عدد بمب ناپالم 3B-500

---

منبع:http://irartesh.ir

:: موضوعات مرتبط: تهاجمی , ,
:: برچسب‌ها: مشخصات بالگرد Ka-52 روسیه ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

 

                            انواع بالگردها

دسته بندی براساس مشخصات ملخ: امروزه بالگردها را با توجه به وضعیت ملخ آنها، میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد: 1- بالگردهای داری یک ملخ اصلی 2- بالگردهای داری بیش از یک ملخ اصلی

1- بالگردهای داری یک ملخ اصلی: این بالگردها مجوعه ای از طیف وسیعی از بالگردها میباشند که مشخصه اصلی آنها این میباشد که این بالگردها داری یک ملخ اصلی میباشند که وظیفه ایجاد نیروهای بالابرنده و جلوبرنده و هچنین کنترل حرکات پیچشی بالگرد را بر عهده دارد، این سری از بالگردها برحسب مکانیسمی که به منظور خنثی کردن نیروی گشتاور حاصل از چرخش ملخ اصلی در آنها به کار رفته است به 4 زیرمجوعه طبقه بندی می شوند که عبارتند از:

آ) بالگردهای با طراحی متداول (conventional tail rotor system): این نوع طراحی بالگرد، در میان تمامی انواع طراحی بالگردها، متداولترین نوع طراحی محسوب میشود و نام دیگر آن، طراحی بالگرد بر پایه ملخ دمی ضدگشتاور میباشد. در این مدل بالگردها به منظور خنثی کردن نیروی گشتاور حاصل از چرخش ملخ اصلی بالگرد، یک ملخ در ناحیه دم بالگرد بطور عمود بر ملخ اصلی نصب شده است و نیروی جلوبرنده که توسط ملخ دمی ایجاد میشود در خلاف جهت نیروی گشتاور حاصل از چرخش ملخ اصلی بوده و آن را خنثی میکند. (در ادامه با اصول طراحی این مدل از بالگردها بیشتر آشنا خواهیم شد)

بالگرد 214 با طراحی ملخ دمی متداول

ب) بالگردهای دارای ملخ دمی ducted fan: در این نوع بالگردها ملخ دمی در داخل یک محفظه قرار دارد و ملخ دمی دارای تعداد بیشتری پره میباشد که کوتاه تر ار نوع قبلی هستند و با سرعت بیشتری نسبت به نوع قبلی میچرخند. این نوع طراحی ملخ دمی دو مزیت عمده دارد که عبارتند از: 1- ایمنی بیشتر بدلیل کاهش احتمال برخورد اشیا با پره های ملخ و همچنین کاهش احتمال دررفتگی پره های ملخ دمی، 2- کارایی آیرودینامیکی بهتر بدلیل زیادتر بودن تعداد پره ها. در این این مدل از طراحی بالگرد ، مکانیسم خنثی سازی گشتاور حاصل از چرخش ملخ اصلی مشابه با ملخهای دمی متداول میباشد.

بالگرد کاموف-60 با طراحی ملخ دمی Ducted fan

ج) بالگردهای با طراحی فاقد ملخ دمی (NOTAR System = No Tail Rotor System): این مدل از بالگردها فاقد ملخ دمی هستند و به طرتحی NOTAR مشهور هستند. در این مدل بالگردها، مکانیسم خاصی برای خنثی سازی نیروی گشتاور حاصل از چرخش ملخ اصلی در آنها به کار رفته است. در این مدل بالگردها دم بالگرد (tail beam) بصورت توخالی و مجرا مانند طراحی شده است و در ابتدای آن و در قسمت بالایی آن و در نزدیکی ملخ اصلی، یک دریچه وجود دارد تا هوایی را که ملخ اصلی بالگرد رو به پایین حرکت میدهد به داخل مجرای دم هدایت کند و وارد دم شود، در زیر دریچه ورودی هوا، یک فن مکنده قرار دارد تا حجم بالایی از جریان هوا را با فشار زیاد وارد دم بالگرد کند، در کناره سمت راست دم دریچه هایی وجود دارد که موجب میشود که هوایی که از نواحی ابتدایی وارد دم شده است به بیرون از دم بالگرد خارج شود. هنگام خارج شدن هوا از دم بالگرد، این هوا با جریان هوای ناشی از چرخش ملخ اصلی که دور دم را احاطه کرده است برخورد میکند و باعث ایجاد پدیده ای فیزیکی به نام اثر کوآندا (coanda effect) میشود. این اثر موجب آن میشود که نیرویی ناشی از برخورد این دو جریان هوا ایجاد شود که جهت آن موافق جهت چرخش ملخ اصلی بالگرد میباشد و از آنجایی که گشتاور ایجاد شده توسط ملخ اصلی در خلاف جهت حرکت ملخ اصلی هست، پس این دو نیرو در خلاف جهت هم هستند و همدیگر را خنثی میکنند. دلیل ایجاد این نیرو این است که هوای خارج شده از داخل دم به محض خروج از دم بالگرد با جریان هوای ناشی از چرخش ملخ اصلی برخورد میکند و از زیر دم به سمت چپ دم هدایت میشود و در نتیجه فشار هوا در سمت چپ دم بالگرد بیشتر از فشار هوای سمت راست دم میشود و این فشار هوای اضافی سبب ایجاد نیرویی به سمت راست بالگرد میشود و از آنجایی که جهت نیروی گشتاور حاصل از چرخش ملخ اصلی در ناحیه دم بالگرد به سمت چپ است، این دو نیرو در خلاف جهت هم بوده و همدیگر را خنثی میکنند. همچنین در انتهای دم بالگرد دریچه دیگری وجود دارد که قابل تنظیم است و هرچه این دریچه بیشتر باز شود هوای خروجی از انتهای دم بیشتر شده و تراکم هوا در سمت چپ دم افطایش پیدا کرده و فشار هوا در این ناحیه بالاتر میرود و نیروی ایجاد شده بیشتر میشود و عکس این قضیه هم صادق است، اگر دریچه اتنهایی دم کمتر باز شود، هوای خروجی از انتهای دم کاهش پیدا کرده و در نتیجه میزان فشار هوا در سمت چپ ناحیه دمی کاهش پیدا کرده و نیروی ضدگشتاور کاهش میابد. این دریچه قابلیت این را دارد تا با کمتر و یا بیشتر کردن هوای خروجی از انتهای دم، نسبت نیروی ضدگشتاور ایجاده شده توسط پدیده کوآندا، به نیروی گشتاور حاصل از چرخش ملخ اصلی را کنترل کرده و در صورت زیادتر شدن هر یک از این دو نیرو نسبت به دیگری، توازن نیروها به هم خورده و باعث گردش دم بالگرد در جهت نیروی بیشتر و گردش دماغه بالگرد در خلاف جهت نیروی بیشتر، میشود. قسمت دیگری که در این بالگردها وجود دارد پایدار کنده عمودی واقع شده در انتهای دم میباشد که وظیفه پایدار کردن بالگرد در سرعتهای بالا را دارد. این بالگردها از مزیتهایی همچون تولید صدای بسیار کمتر و ارتعاشات بسیار پایینتر برخوردار هستند و ایمنی بسیار بالاتری را نیز فراهم میکنند حتی در برخی منابع به عنوان ایمن ترین نوع بالگرد معرفی شده اند. دلیل صدای کمتر در این مدل بالگردها این است که بخش عمده ای از صدای ایجاد شده در بالگردها با طراحی متداول مربوط است به برخورد جریان هوای ناشی از چرخش ملخ اصلی با ملخ دمی بالگرد، و از آنجایی که این مدل بالگردها فاقد ملخ دمی هستند پس در نتیجه این صدا حذف خواهد شد.

بالگرد MD-500 نمونه ای از بالگردهای NOTAR

دریچه انتهای دم یک بالگرد NOTAR

بقه مطالب به همراه عکس بیشتر در ادامه مطلب.......

:: موضوعات مرتبط: مقدمه بالگردها , ,
:: برچسب‌ها: مقدمه ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

:: ادامه مطلب

 

                                                                    به نام خدا

 

مقدمه: هلیکوپتر گونه ای از وسیله پروازی ملخ دار است که نیروی جلوبرنده (thrust) و بالابرنده (lift) آن توسط ملخهایش ایجاد میشود. این وسیله پروازی ویژگیهای منحصر به فردی از جمله نشست و برخاست عمودی، پرواز ایستا (hover)، پرواز رو به عقب و چرخش در یک نقطه بدون نیاز به حرکت رو به جلو را دارد. این ویژگیها باعث شده است تا حتی هواپیماهای عمودپرواز هم نتوانند وظایف بالگرد را انجام دهند و جایگزین آن بشوند.

واژه هلیکوپتر برگرفته از واژه فرانسوی (hélicoptère)بوده و ریشه اصلی این واژه مربوط میشود به ترکیب دو واژه یونانی (ἕλιξ - helix/helik) به معنی چرخان و pteron) (πτερόν - به معنی بال میباشد. در زبان انگلیسی علاوه بر واژه هلیکوپتر این وسیله با چهار لقب دیگر نیز خوانده میشود که عبارتند از: chopper- helo- heli- whirlybird.

در ایران نیز فرهنگستان زبان فارسی ابتدا واژه چرخبال را به عنوان معادل فارسی واژه هلیکوپتر انتخاب کرد ولی به مرور زمان کلمه بالگرد جای چرخبال را در منابع نوشتاری و گفتاری رسمی کشور گرفت، البته در بین عموم مردم، هنوز همان واژه هلیکوپتر بیشتر استعمال میشود. با انتخاب واژه چرخبال و بالگرد انتقاداتی نسبت به این انتخابها صورت گرفت که بیشتر بر این موضوع متمرکز بودند که ملخ هلیکوپتر میچرخد و نه بال آن! ولی درصورت بررسی ساختار هلیکوپتر میتوان نتیجه گرفت که ملخ هلیکوپتر در واقع ایفاکننده نقش بال در هواپیما است و این دو کلمه جانشینهای مناسبی برای جایگزینی با واژه هلیکوپتر هستند. در هوانیروز نیز به هواپیماهایی مثل TC و سسنا، اصطلاح پرنده بال ثابت اطلاق میشود.

تاریخچه: نخستین گزارشها مبنی بر پرواز عمودی برمیگردد به 400 سال قبل از میلاد مسیح که کودکان چینی با وسیله ای به اسم bamboo بازی میکردند. در این وسیله یک ملخ با چرخش سریع خود برای لحظاتی نیروی لازم برای حرکت به بالا و غلبه بر وزن بارخارجی را تامین میکرد.

بامبو

در قرن چهارم میلادی، شخصی چینی به نام جی هانگ نخستین ایده ها را برای پرواز با یک پرنده بال چرخان را ارایه داد. در نقاشیهای دوره رنسانس طرحهای این شخص مورد توجه نقاشان اروپایی قرار گرفته است.یکی از معروفترین اتفاقات در زمینه بالگرد مربوط میشود به تابلوی معروف لئوناردو داونچی نقاش مشهور ایتالیایی که در سال 1480 میلادی آن را رسم کرده و طراحی جالبی از یک بالگرد را داشت.

نقاشی لئوناردو داوینچی

در سال 1754 میخائیل لومونوسوف یک مدل کوچک از بالگرد با ملخهای هم محور را طراحی و تولید کرد، بزرگترین مشکل در طرحهای لئوناردو داونچی و میخائیل لومونوسوف این بود که نتوانستند راه حلی برای غلبه بر نیروی گشتاور ملخ ارائه دهند و در نتیجه بالگرد به دور خودش میچرخید.

طرح پیشنهادی میخائیل لومونوسوف

بعد از این طرحها چندین طرح دیگر نیز به مرحله تولید نمونه اولیه رسیدند ولی هیچکدام از آنها نتوانستند پرواز موفقی داشته باشند تا اینکه در سال 1907 میلادی شخصی فرانسوی با نام Paul Cornu توانست نخستین بالگرد سرنشین دار جهان را بسازد که پرواز موفق و آزاد داشته باشد. این بالگرد در 13 نوامبر سال 1907 میلادی توانست نخستین پرواز موفق خود را به انجام برساند. این بالگرد طی این پرواز توانست به مدت 20 ثانیه در ارتفاع 1 پایی از سطح زمین ( حدود 0.3 متر) باقی بماند. این بالگرد دارای یک موتور با قدرت 24 اسب بخار (18 کیلو وات) بود و نیروی لیفت توسط دو ملخ پشت سر هم با طول 6 متر که دارای چرخش خلاف جهت هم بودند تامین میشد. درواقع این نخستین باری بود که برای حل مشکل نیروی گشتاور حاصل از چرخش ملخ اصلی راه حل موفقی در یک بالگرد سرنشین دار به انجام رسید.

بالگرد Paul Curno

پس از ساخت این بالگرد چندین طرح موفق و ناموفق دیگر به تولید رسیدند ولی هیچ یک از این طرح ها نتوانستند به مرحله تولید صنعتی برسند تا اینکه شرکت صنایع هوایی سیکورسکی توانست نخستین بالگرد جهان را به تولید انبوه برساند و خود را به عنوان نخستین شرکت بالگرد ساز جهان معرفی کند. این بالگرد Sikorsky VS-300 نام گرفت، این بالگرد توسط آقای ایگور سیکورسکی مالک و موسس روسی-آمریکایی اینشرکت طراحی شده بود و دارای طراحی تیپیک و متداول مشابه اکثر بالگردهای امروزی، یعنی یک ملخ اصلی به علاوه یک ملخ دمی برای خنثی کردن نیروی گشتاور حاصل از چرخش ملخ اصلی بود. این بالگرد در 14 سپتامبر 1939 نخستین پرواز خود را انجام داد، این بالگرد تک موتوره دارای وزن 522 کیلوگرم بوده و در مدلهای مختلف به موتورهایی با قدرت 75 تا 150 اسب بخار مجهز شد. ویژگی جالب توجه این بالگرد این بود که نخستین بالگرد دوزیست جهان نیز میباشد. بالگرد V-4 و یا VS-316 گونه توسعه یافته بالگرد سیکورسکی VS-300 بود که با تیراژ 131 فروند تولید شد.

ایگور سیکورسکی در حال پرواز با بالگرد VS-300 – بالگرد VS-316 و یا R-4

بعد از شرکت سیکورسکی، شرکت بل با ارایه طرح بالگرد Bell-30 به عنوان دمین شرکت بالگرد ساز وارد این عرصه شد. 3 فروند از این بالگرد ساخته شد ولی این بالگرد بستری شد برای تولید بالگرد Bell-47 که با تیراژ 5600 فروند به تولید انبوه رسید.

                                                                بالگرد Bell-30 – بالگرد Bell-47

شرکت میل روسیه نیز در سال 1948 اولین بالگرد خود با نام Mil Mi-1 را به مرحله تولید انبوه رساند، این بالگرد در 23 مدل مختلف با تبراژ 2600 فروند به تولید انبوه رسید.

نمایی از بالگرد Mil Mi-1 و کابین بالگرد

این روند پیشرفت در صنایع بالگردسازی جهان ادامه پیدا کرد و انواع مختلف بالگرد با کاربریهای مختلف به مرور زمان توانستند جای خود را در زندگی انسان باز کنند بطوری که امروزه به ندرت کشوری را میتوان پبدا کرد که از بالگرد بهره مند نباشد.
 

 

:: موضوعات مرتبط: مقدمه بالگردها , ,
:: برچسب‌ها: بالگرد-(تاریخچه , انواع , ویژگیها و نحوه پرواز) ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

 

چندی پیش در رزمایش پیامبر اعظم 9 سپاه پاسداران که در اواخر سال 93 برگزار شد انتشار تصویری کوتاه از یک مطلب گمان زنی های زیادی را در رابطه با این سلاح به راه انداخت.این سلاح که به نظر نمیرسید به طور انبوه در محل رزمایش به کار رفته باشد،سخنان جنجال برانگیزی را به سوی خود برد.عده ای از کاربران اینترنتی آن را ورژن جدید سلاح فاتح و عده ای دیگر آن را ورژن جدید و توسعه یافته کپی ام 16 چینی میدانستند.اما محتمل ترین نظر درباره این سلاح یک مدل بومی از سلاح ام 4 آمریکایی بود که اهل فن دنیای مجازی نیز به صحت این مورد اطمینان داشتند.اما موضوع از چه قرار است؟

تصویر منتشر شدهدر ویدئو های رزمایش پیامبر اعظم 9

 

طی یک سری عملیات سخت و نفس گیر در کوه های شمال غرب ایران  که بین سپاه پاسداران و پژاک انجامید نیروهای تکاور تیپ 48 فتح و صابرین با مطرح کردن اینکه ام16 های چینی مورد استفاده  توسط آن ها زیاد جالب نیست و نیاز به سلاحی دارند که متناسب با نیاز های آن ها باشد نیروی سپاه پاسداران دست به طراحی و ساخت اسلحه ام16 مورد نیاز نیروهای خود زد که این کار با مهندسی معکوس ام 16 چینی و ام 16 آمریکایی  سلاحی با نام صیاد  5.56 ساخته شد که طی تست های به عمل آمده از این سلاح مورد تایید نیروهای مورد استفاده قرار گرفت و هم اکنون به تولید انبوه رسیده و در اختیار یگان های تکاور سپاه قرار گرفته است اما این ماجرا به همین جا ختم نمی شود و با ورود ایران به چرخه تولید سلاح کالیبر  5.56 ایران دست به ساخت سلاح هایی همچون فاتح 5.56 زد اما چندی بعد با پیشرفت های صورت گرفته در صنعت پلیمری کشور سپاه پاسداران از نمونه ارتقا یافته ام16 ساخت خود خبر داد که شباهت به ام4 دارد و این سلاح 16 در بین نیروها به ام16 ایرانی معروف شده اما نام اصلی آن صیاد ارتقا یافته 5.56 است که بسیار محبوب شده است زیرا برتری هایی بر نمونه های قبلی دارد چه از نظر سبکی و چه از نظر مقاومت در برابر شرایط محیطی و چه از نظر خنک شدن سلاح در مدت زمان کوتاه و دیر داغ کردن این سلاح و ریل نصب تجهیزات بلند تر و متصل و از نظر اندازه در 3 مدل کوتاه و متوسط و بلند برای افراد مختلف ساخته شده است

 

 

تصاویر بالا مربوط به این سلاح جدید یعنی ام16ایرانی است که در رژه شهریور 1393 رونمایی شد (برای بزرگنمایی روی عکس کلیک کنید)

اما قابلیت های این سلاح شامل موارد زیر می شود
وزن بسیار سبک نسبت به نمونه های خارجی و ساخت داخل
دارای رنگ استتار در طرح ها مختلف
دارای خشاب هایی با ظرفیت 20 تایی و 30تایی
دارای ریل نصب تجهیزات که این امکان را فراهم می آورد که دوربین و نارنجک انداز و لیزر و چراغ قوه و دست گیره نصب شود
منفذ های سلاح برای خروج گاز سمی که از داغ شدن سلاح جلو گیری میکند
دارای قنداق تلسکوپی
مقاومت سلاح در شرایط استفاده طولانی مدت
استفاده از کالیبر 5.56
برد مفید 450الی 500 متر
برد نهایی 3600
نرخ آتش تئوریک آن 700 تا 900 گلوله در دقیقه
مورد استفاده در یگان های تکاوری سپاه مانند صابرین و تکاوران تیپ 48 فتح و... 

 

 

---

منبع:http://irartesh.ir

:: موضوعات مرتبط: انواع اسلحه ها , ,
:: برچسب‌ها: آشنایی با جدیدترین سلاح ساخت سپاه پاسداران ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

 

تاریخچه:

بعد از جنگ جهانی دوم و اواسط دههٔ ۱۹۵۰، آلمان غربی مانند دیگر کشورهای عضو ناتو و سازنده جنگ‌افزار، به فکر تجهیز نیروهای نظامی خود با اسلحه‌ای بودند که علاوه بر نیاز به خدمهٔ تک‌نفره (سلاح انفرادی) و خودکار و نیمه‌خودکار بودن و داشتن قدرت یک تیربار (مسلسل) و دقت یک تفنگ، قابلیت پشتیبانی از کالیبر نوع جدید ناتو «‎۷٫۶۲ × ۵۱» را داشته باشد. در ابتدا، آلمان قصد خرید مجوز ساخت سلاح اف‌ان‌فال (FNFAL) بلژیکی را داشت، اما پس از مخالفت بلژیک، پیشنهاد خرید یکی از طراحی‌های شرکت ساخت سلاح اسپانیایی با نام ست‌می (CETME) را ارائه کرد و سپس در سال ۱۹۵۹ شرکت هکلر و کخ (Heckler & Koch) آلمان غربی (واقع در اوبرندورف آم نکا) موفق شد تفنگ خودکار و نیمه‌خودکار ژ۳ را به جهان عرضه کند.

استفاده کنندگان:

توزیع ژ۳ و استفادهٔ آن در جهان

منطقه	نیروهای دولتی	غیر دولتی و یا غیرقانونی
اروپای غربی	+	-
اروپای شرقی	-	-
خاورمیانه و شمال آفریقا	+	*
جنوب صحرای آفریقا	*	*
آسیای مرکزی	-	-
آسیای جنوبی	*	+
آسیای شرقی	-	-
مناطق اقیانوس آرام	-	-
آمریکای شمالی	-	-
آمریکای مرکزی	+	+
آمریکای جنوبی	*	*
توضیح نشانه‌ها: * استفاده کلی + استفادهٔ جزئی - استفاده نمی‌شود

 

بیش از ۴۵ سال است که سلاح ژ۳ بعنوان سلاح سازمانی در اختیار ارتش و نیروهای مسلح ایران است. این سلاح در ابتدا بصورت تعداد محدودی توسط کارخانه هکلر و کخ تحویل ارتش ایران شد. سپس کارخانه اقدام به راه اندازی خط تولید این سلاح در صنایع مسلسل‌سازی ارتش (جنگ افزارسازی فعلی) کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، متخصصین آلمانی ایران را ترک کردند. در جریان پیروزی انقلاب اسلامی و با هجوم مردم به کارخانه و اشغال آن بسیاری از مدارک فنی و ابزارهای تولید آن از دست رفت. سپس با تلاش متخصصین کارخانه، خط تولید بازسازی و راه اندازی شد. به دلیل استفاده از این سلاح در ارتش ایران و انعقاد پیمان سنتو بین ۳ کشور ایران، ترکیه و پاکستان، این دو کشور نیز نسبت به انتخاب این سلاح برای نیروهای مسلح خود مبادرت ورزیدند. نمونه‌های جدید این سلاح مجهز به مکانیزم چکاننده ۳ تیر نیز می‌باشد.

 

مشخصات تفنگ ژ۳

ژ۳ یک سلاح انفرادی است و دارای دو حالت خودکار و نیمه‌خودکار است. حالت خودکار به معنی شلیک پیوستهٔ مسلسل‌وار پس از یک بار مسلح شدن توسط انسان، و حالت نیمه‌خودکار به معنی شلیک یک تیر پس از مسلح شدن و سپس مسلح شدن به صورت خودکار و آمادگی برای شلیک دوباره‌است. ژ۳ با فشار مستقیم گاز باروت بر آلات متحرکه مسلح می‌شود. به این معنی که پس از کشیدن ماشه و ضربهٔ چخماق به عقب گلنگدن و در نتیجهٔ آن ضربهٔ سوزن به چاشنی انتهای فشنگ، پس از انفجار باروت موجود در پوکه، تیر (مرمی) در اثر فشار گاز باروت به جلو پرتاب می‌شود و گاز باروت از طریق پوکه به سمت عقب، روی آلات متحرکه (که گلنگدن در آن قرار دارد) فشار وارد می‌کند و در نتیجهٔ این عمل، کل آلات متحرکه به سمت عقب رفته و عمل مسلح شدن به طور خودکار انجام می‌شود. تغذیهٔ ژ۳ با خشاب ۲۰ فشنگی از زیر قبضه تپانچه‌ای انجام می‌گیرد. برگه ناظم آتش این سلاح دارای ۳ وضعیت است؛ (بالا ضامن، وسط تک تیر، پائین رگبار). لولهٔ ژ۳ با هوا خنک می‌شود.

دستگاه نشانه‌روی ژ۳ دو نوع است:

الف – دستگاه نشانه‌روی مکانیکی: شامل مگسک ثابت و روزنه دید متحرک (طبلک برد) که روی طبلک برد متحرک از شماره‌های ۱ تا ۴ مدرج شده و هر شماره نشانگر ۱۰۰ متر است.

ب – دستگاه نشانه‌روی اپتیکی (دوربین): که توسط یک پایه استاندارد بر روی قبضه نصب می‌گردد و خود دوربین در دون نوع متفاوت (۱ – دوربین دید در شب. ۲ – دوربین معمولی) می‌باشد. این تفنگ در دو گونه قنداق ساخته می‌شود:

مشخصات فنی

ابزارها و لوازم فرعی

مهمات

نارنجک‌های تفنگی

انواع نارنجک تفنگی مخصوص تفنگ انفرادی ژ۳

نوع نارنجک	نشان و شکل	-	کاربرد
ضد تانک	به رنگ مشکی، دارای حرف روی بدنه		برضد ادوات زرهی دشمن
ضد تانک آموزشی	آبی رنگ، از جنس پلاستیک		برای تمرین پرتاب با تفنگ
اشک‌آور	به رنگ قرمز، اندازهٔ کوچک‌تر		در شهرها و جنگ‌های نزدیک به عنوان ضد شورش و عاملی برای پراکندگی دسته‌ها
ضد نفر	به رنگ زرد، در بعضی موارد طوسی رنگ		پرتاب در سنگر، پرتاب به سوی نفر و دسته

 

فشنگ‌های مخصوص

انواع فشنگ مورد استفاده در تفنگ انفرادی ژ۳

نوع فشنگ	نشان و شکل	-	کاربرد و توضیح
جنگی معمولی	رنگ اصلی فشنگ طلایی، دارای مرمی مسی رنگ و نوک تیز		فشنگ بسیار قوی برضد نفرات
رسام	نوک قرمز مرمی و یک حلقه در انتهای مرمی		ارسال علامت، ایجاد خط آتش برای راهنمایی دیگر تیراندازان
ثاقب	نوک سیاه رنگ مرمی		برضد نفرات و خودرو، قابلیت نفوذ در خودروهای زرهی سبک
آتش‌زا	نوک آبی در مرمی		برای اتش زدن انبارهای مهمات و یا پوشاک
آموزشی	وجود سوراخ روی پوکه		برای آموزش گذاشتن فشنگ در خشاب
فشنگ گاز (سه‌پر - فشنگ مشقی)	بدون مرمی، نوک فشنگ مشکی رنگ		آموزش نشانه‌گیری تیراندازی
فشنگ گاز (شش‌پر - مخصوص نارنجک)	بدون مرمی، نوک سبزرنگ		برای پرتاب نارنجک‌های تفنگی
فشنگ مانوری	مرمی پلاستیکی آبی رنگ		عملیات ضد شورش و مانور
فشنگ شکاری	نوک مرمی تیز نبوده و صیقلی است		شکار حیوانات
فشنگ سر باز	بدون مرمی، نوک قرمز[۵]		کاربرد آموزشی

منبع:http://irartesh.ir

:: موضوعات مرتبط: انواع اسلحه ها , ,
:: برچسب‌ها: کاملترین اطلاعات درباره اسلحه ژ-3 ,

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0