آرپی‌جی-۷ (به روسی: РПГ-7) نوعی جنگ افزار دوش پرتاب ضدتانک ِ بدون لگد است. این راکت انداز در اتحاد جماهیر شوروی بر مبنای ارپی جی-2 طراحی شده و از سال ۱۹۶۱ به خدمت ارتش شوروی درآمد. آرپی‌جی-۷ معروف‌ترین سلاح از خانواده سلاح‌های ضدتانک ارپی جی است. آرپی‌جی مخفف واژهٔ روسی Ручной Противотанковый Гранатомёт به معنی «نارنجک‌انداز ضدتانک ِ دستی» است.

این سلاح از یک پرتابگر شامل یک لولهٔ فولادی بدون خان با کالیبر ۴۰ میلی‌متری و طول ۹۵.۳ م‌م تشکیل می‌شود و مهمات آن یک راکت است که در جلوی آن قرار داده می‌شود به طوری‌که سر جنگی راکت بیرون از پرتابگر قرار می‌گیرد. انواع مختلفی از مهمات برای این سلاح ساخته شده که بین ۴۰ تا ۱۰۵ م‌م قطر و ۲ تا ۴.۵ کیلوگرم وزن دارند. این سلاح در اصل به عنوان یک سلاح ضدتانک برای نیروهای پیاده‌نظام طراحی شده و می‌توان از آن برای مبارزه با هدف‌های زره پوش دیگر مانند توپ های خود کششی و نفربرهای زرهی و همچنین به عنوان یک سلاح ضد نفر و ضد سنگر استفاده کرد.

سادگی، استحکام، ارزانی و تاثیرگذاری باعث شده تا آرپی‌جی-۷ بیش از هر سلاح ضدزره دیگری مورد استفاده قرار گیرد و تقریباً در تمام جنگ‌هایی که از دهه ۱۹۶۰ تاکنون اتفاق افتاده به کار رود. نیروهای مسلح حدود ۴۰ کشور از این سلاح استفاده کرده و نیروهای چریکی نیز علاقه خاصی به آن دارند. نه کشور مدل‌های مختلفی از این سلاح را تولید کرده‌اند و تولید آن در روسیه در شرکت بازالت همچنان ادامه دارد. مدلی که هم‌اکنون در روسیه تولید می‌شود آرپی‌جی-۷وی۲ نام دارد و قادر است مهمات استاندارد، مهمات ضدتانک شدیدالانفجار خرج تهی با سرجنگی دوتایی، مهمات شدیدالانفجار/ترکش‌دار و مهمات ترموباریک را شلیک کند و یک ابزار نشانه‌روی همراه با دوربین ۲.۷ برابر بزرگنمایی برای شلیک مهمات دوربردتر نیز بر روی آن قابل نصب است. مدل مشابهی نیز برای نیروهای هوابرد تولید می‌شود که تفاوت آن در قابلیت دوتکه‌شدن برای حمل‌ونقل آسانتر است.

مشخصات دستگاه نشانه روی

• بزرگنمایی ۷/۲ برابر
• میدان دید دوربین در سمت ۱۳ درجه
• منطقه خطر عقب ۳۰ متر
• فاصله بین خطوط مجاور داخل دوربین (برد) ۱۰۰ متر
• فاصله خطوط مجاور داخل دوربین (سمت) ۱۰ میلیم
• تقسیمات برد ۲۰۰ الی ۵۰۰ متر
• تقسیمات در سمت ۵۰+ و ۵۰- میلیم
• قابلیت تنظیم دوربین از لحاظ برد و سمت ۸ میلیم
• ارتفاع دوربین ۱۸ سانتی متر
• طول دوربین با حافظ لاستیکی چشمی ۱۴ سانتی متر
• عرض دوربین ۶۲ میلیمتر
• وزن دوربین ۵۰۰ گرم
• وزن دوربین با درپوش و متعلقات ۹۵۰ گرم
• دو نوع دستگاه نشانه روی وجود دارد:

۱- مکانیکی ( مگسک ) ۲- اپتیکی ( دوربین )

• دسگاه نشانه روی مکانیکی دارای دوقسمت می باشد:

۱- مثبت + و دیگری منفی - که هرکدام کار خاص خود را انجام می دهند.

• مثنت + : در زمانی که دمای هوا بالای صفر باشد از داخل مگسک علامت را مثنت کرده و شیلیک را آغاز می کنیم
• منفی - : در زمانی که دمای هوا زیر صفر باشد از داخل مگسک علامت را منفی کرده و شلیک می کنیم

---

مراحل کار راکت انداز

راکت بوسیله خرج باروتی پرتاب می‌شود و پس از چند لحظه بعد از پرتاب خرج پرواز به کار میفتد و سرعت راکت را افزایش می‌دهد.در این هنگام پره‌ها باز شده و موجب تثبیت پرواز راکت می‌شود.بعد از برخورد با هدف زره‌ای، خرج نفوذ کننده فعال شده و با ایجاد منطقه متمرکز گازهای داغ موجب ذوب شدن زره می‌گردد.و پس از نفذ راکت به درون ذره خرج تخریب با انفجار خود موجب تخریب زره پوش می‌گردد. (در هنگام شلیک راکت وجود نفرات در پشت تیر انداز در فاصله زیر ۳۰ متر برای افراد بسیار خطرناک است.)

جهت قرار دادن راکت در هیچ زمانی قسمت انتهای موشک انداز را روی زمین قرار نداده زیرا با قرار دادن موشک امکان شلیک وجود دارد طرز قرار دادن راکت در موشک انداز : ۱ - دست راست را از ارنج شکسته یعنی به صورت L و با دست چپ راکت را گرفته و آنرا به داخل موشک انداز قرار می دهیم در ضمن سر موشک انداز هرگز به سمت زمین نباشد .

طرز کار راکت

بعد از ضربه زدن سوزن بر روی چاشنی، خرج باروتی پرتاب بکار افتاده و با تولید گازهایی که در نتیجه اشتعال باروت سریع سوز خرج پرتاب تولید می‌گردد.راکت با سرعت اولیه ۱۲۰ متر در ثانیه به بیرون از راکت انداز پرتاب می‌شود.پس از خارج شدن راکت از لوله راکت انداز پره‌های دم راکت باز شده و با ایجاد حرکت دورانی موجب تثبیت حرکت راکت می‌گردد.پس از پرتاب ماسوره خرج پرواز به صورت خودکار فعال شده و در فاصله‌ای که برای تیر انداز بی خطر باشد خرج پرواز را بکار می‌اندازد. در نتیجه خروج گازهای خرج پرواز سرعت راکت افزایش یافته و به حدود ۳۰۰ متر در ثانیه می‌رسد.در لحظه اصابت به هدف، ماسوره راکت موجب تولید الکتریسیته شده و خرج نفوذ کننده را فعال می‌نماید سپس موجب انفجار خرج تخریب می‌گردد.

منبع:ویکی پدیا